Aeschines Socraticus

Aeschines (Oldgreeksk Αἰσχίνης) (ung. 425 töt ung. 350 v.Kr.), ouk wal Aeschinus van Sphettus, was nen greeksken wysgeyr uut de stadswyke Sphettus van Atene. Hee is vöäral bekend üm syne Sokratiske Gesprekken.

Leaven bewark

As upsköäteling was Aeschines nen volger van Sokrates. Geskydkünnigen nöömt em vake Aeschines Socraticus, de 'sokratiske Aeschines', üm em uut mekander te holden van de vöärname ateenske spreaker Aeschines. Volgens Plato was Aeschines der by do as Sokrates veroordeyld en tedoudesteld wör. Et is nu bekend at Aeschines nå at Sokrates uut de tyd was, net as Plato, filosofiske tweyspråken skreav wårin as Sokrates et höyvdkarakter is. Van disse tweyspråken sint mär een händkevul flarden oaver, med een pår anvüllingen van latere skryvers. Toch wördt hee by de klassiken eyrd üm syne nauwköärige weadergave van de sokratiske gesprekken. Wat dat angeyt was hee wårskynlik betrouwböärder as Xenophon. Med syne dramatiske ankleyding leak hee wellicht meyr up Plato.

Sokratiske gesprekken bewark

Van Aeschines is bekend at hee de sokratiske gesprekken Alkibiades, Aspasia, Axiochus, Callias, Militiades, Rhinon en Telauges skreav.

Et meyst is bekend van de gesprekken Alkibiades en Aspasia. Van de rest is neet vöäle oaver.

Publius Aelius Aristides, nen tweyde-eywsken sofist, haalt de alkibiades der uutgebreid by in syne geskrivten. Dårdöär is dat et grötste stükke tekst wat wy noch hebbet. Kort vöär den Eyrsten Wearldoorlog untdekkeden Arthur Hunt ne papyrusrulle in Oxyrhynchus, wårup nen langen bol steyt uut etselvde gesprek, wat verlöären was dacht seyt de klassike oldheid. In dit gesprek disselt Sokrates med de junge en yverige Alkibiades oaver Themistokles. Hee meynet at Alkibiades nit klår is vöär ne loupbane as politiker, ümdat et em nit lükked was üm so vöär sikselv te sörgen dat he vöärkommen kun te denken at hee meyr wüst as wat he feitelik deade oaver vöärname saken. Sokrates likt te meynen dat sukces samenhangt med kennis (al is kennis alleyne nit genog vöär vulleydig sukces), in teagenstelling töt afhangelik weasen van et lot of goddelike stüring, lös van kennis. Sokrates syne pünten brengt de anders altyd slim hougmodige Alkibiades töt trånen van skaamte en wanhoape. Dit vöärval kümt ouk når vöärden Plato syn gesprek Symposium. Sokrates bewaeret dat hee enkel döär em te beminnen Alkibiades kan verbeateren (ne ård verlangen når meyr weaten upwekken), ümdat sokrates gin eygene kennis hevt üm an em döär te geaven.

De belangrykste brunnen vöär de Aspasia sint Athenaeus, Plutarke en Cicero. In et gesprek röädt Sokrates Kallias an üm syne söäne Hipponikus når Aspasia te stüren üm politikology te leyren. In et gesprek bewaert Sokrates under meyr dat vrouwlüde deselvde verneamstigheid hebbet as et geyt oaver militäär en politik insicht, wat Sokrates bewist döär Kallias når Aspasia self te låten kyken (dee Perikles adviseerden) en når Thargelia van Miletus (ne hovdame dee når verlüüdt vöäle greken oaverhaalden üm sik an te sluten by Xerxes en dee dårvöär Thargelia hearskap gavven oaver deyl van Tessalie) en de legendariske persiske krygsköäniginne Rhodogyne. De doktrine steyt ouk in Plato's Meno en Republik, wat bewist dat et echt sokratisk wark is. Ne seakere Xenophon wördt ouk nöömd in et gesprek. Sokrates segt at Aspasia der stark by Xenophon en syne vrouwe up andrüng dat se kennis van et selv as döägd nöämen. Toch kan dissen Xenophon nen anderen weasen as denne wat wy kennet as geskydskryver en skryver van andere sokratiske stükken.

In de Telauges küürt Sokrates med de pythagoreaanske asceet Telauges (nen måt van Hermogenes den as Kallias syn halv-bröder was en ouk volger van Sokrates) en Krito's junge söäne Kritobulus. In et gesprek disselt Sokrates med Telauges oaver syn oaverdreavene heylontholding en med Kritobulus üm den syne dikdonerye, üm se wat emöätigder te krygen.

In de Axiochus (vernöömd når Axiochus, nen öym van Acibiades) krigt Alcibiades den bård der af ümdat hee nen suupsak is en nen vrouwengek. Et likt der stark up dat, net as de Alcibiades, de Axiochus eyne van de vöäle geskrivten was üm Sokrates syn unskuld te bewysen vöär Alcibiades' umköyperye.

In Kallias wördt et 'jüüste gebruuk' van rykdom beküürd. Et geyt der oaver dat wodöänig as eyne sik stånde höldt under årmode ne beatere måtstaf is vöär döägdelikheid as wodöänig ymand syne rykdom insettet. In et gesprek krigt Prodikus der ne koale under ümdat hee Teramenes lesgeaven hevt.

De Miltiades is de stoa van Zeus Eleuterios. Et gesprek geyt tüsken Sokrates, Europides, Hagnon (styfvader van Teramenes) en Miltiades Stesagoras-söäne. Dissen Miltiades is nit denselvden as Miltiades de Jungere, mär wårskynlik wal nen nauwen verwanten der van. Et gesprek bevattet ne lovrede an Miltiades vöär syne vöärbealdige upleiding in syne jöägend, wellicht as teagenstelling töt de upleidingen dee sofisten as Protagoras anböäden.

Anekdotes bewark

In syne korte leavensbeskryving van Aeschines skrivt Diogenes Laërtius dat Aeschines nit good kun rundkommen. Dårümme güng he når et hov van Dionysius den Jungeren in Syrakuse. Do as Dionysius afesetted was döär Dion, köm Aeschines weader når Atene. As dat wår is, müt Aeschines töt minstens et jår 356 eleavd hebben. Dan is hee an ölderdom störven in Atene en was hee wårskynlik rund de 18 do as Sokrates terecht stünd in 399. Hee dea ouk an spreakkünst en skreav tospråken vöär terechtstånden.

Athenaeus haalt een stükke an uut ne verlöärene tospråke, Teagen Aeschines, wårin as Aeschines syn teagenstander em afbrandet ümdat he skulden makede as parfumverköyper en nit terügge betaalden. Dat lätste is verwunderlik, vindt den skryver, ümdat Aeschines nen leyrling van Sokrates was en dat dee beiden so den mund vul hadden oaver döägd en rechtvaerdigheid. Nöäst noch andere anklachten wördt Aeschines in de tospråke neaderesatted as sofist.[1]

Diogenes Laërtius bewaert dat et, in teagenstelling töt Plato syn Crito, Aeschines was den as Sokrates anspoarden üm der tüskenuut te knypen in steade van syne veroordeyling af te wachten; Diogenes meynet at Plato de wöörde an Krito toskrivt ümdat hee Aeschines nit möcht vanweage den syne banden med Aristippus. Toch hevt Diogenes et van Idomeneus van Lampsakus, nen berüchten roddelbaas. Van Hegesander van Delphi (2. eywe) -langs Athenaeus- is een skandaal bekend dat Plato Xenocrates, Aeschines syn eanigste leyrling, by em vordhaalden. Mär Hegesander steyt bekend as unbetrouwbår en et verhaal wördt nargens bevästigd. Der is ouk gin enkel bewys dat Aeschines ne eygene 'filosofy' had üm döär te geaven en ouk gin volgers.

  1. Athenaeus, Deipnosophistae, xiii. 611-612.