Norman Cornthwaite Nicholson (Millom, Cumberland, 8 jannewaori 1914 - Millom, 30 mei 1987) was een Noord-Engelse dichter en schriever die veural oaver zien eing streek en de netuur daor epubleseerd hef.

De pervincie bewark

Nicholson hef zien hiele leben ien 't zölde huus ewoond - St George's Terrace nommer veertiene - ien 't miendörpien Millom an de kust van 't graofschop Cumberland (det ien 1974 op-eneumen wördden ien 't ni'je graofschop Cumbria). "'t Vuult asof ik veur mien geboorte al op dit adres woonden", schreef-e. I'j hef mutten lieden det de luu hum zagen as "pervinciaals dichter", een umschrieving daoras-e niet drok op was. Mar van de grote stad mus-e niks weten; hi'j zee der oaver:

"Ien plaots van een gemienschop vien ie daor een hiele bulte ongelieksoortige mèensen uut alle hoeken van 't laand, die daor terechte bint ekomen as zilt bi'j de delta van een grote revier."

De mieste mensen bint volngs Nicholson ien de grond pervinciaals en hebt "heur stee" niet ien grote plaotsen, umdet ze heur identiteit ien kleine gemienschoppen zuukt. En umdet de mèensen ien de hiele wereld 't miest op menare liekt ien de zorg um wat d'r op kleine schaol um heur hen plaotsviendt, vund Nicholson det krek de pervinciaal hum 't sekuurst bewust is van de bliebende dingen ien 't leben.

Kiendertied bewark

Normans va verkocht kleraosie veur heren. Zien moe kwaamp uut de tied mit de Spaanse griep toe as Norman vief jaor was. Zien stiefmoe speulden op 't örgel van de methodistenkarke, die ien 't middelpunt van 't sociale leben van de femilie kwaamp te staon. Daor droeg Norman zien gedichten veur. Op zien vieftiende trad-e ien de Karke van Engelaand, want det vergrootten de kaanse um naor de universiteit te gaon. Mar een jaor later kreeg-e tuberculosis en kwaamp ien een sanatorium te liggen. Hi'j much niet praoten en kun allennig lezen en prakkezeren, en Nicholson nuumden dit zien universiteit (naor de echte universiteit hef-e niet kunnen gaon deur zien ziekte).

Zien herstel duurden jaoren. Hi'j waandelden völle, en d'r gruuiden bi'j hum een grote liefde veur 't laandschop. Eerst had-e een voele en lilleke iendrok van de mieniendustrie, mar hi'j kun hum begriepen det dizze iendustrie eben belaangriek was veur de mèensen uut de streek as 't laand zölf.

An 't schrieben bewark

Ien de jaoren dartig begunden Nicholson besprekings te schrieben veur de Times Literary Supplement en höld praoties oaver moderne literetuur. Ien 1943 kwaamp een köppel van zien praoties uut onder de titel Man and Literature.

Ien zien eerste dichtbundel, Five Rivers (1944, eerste Heinemann Prize for Poetry), schrif-e oaver 't Lake District, 't Merengebied van Cumbria, de iendustriële revolutie daor, en hoe of de Tweide Wereldoorlog ni'je waarkgelegenhied brocht. Ok drokt hi'j d'r zien christelike verbundenhied ien uut. Twei jaor veur dizze bundel stelden hi'j An Anthology of Religious Verse Designed for the Times samen, daor as-e Eliot (zien grote veurbeeld) en Auden, mar ok Dylan Thomas ien bi'j menare brocht.

Nicholsons eerste teneelstok, The Old Man of the Mountains, situeerden 't biebelse verhaal van Elia ien 't teengswoordige Cumbria en wördden ien 1945 ien Londen opevoerd. Ok ien zien latere teneelstökken bint verhalen uut de tied van de biebel anepast an Nicholsons eing umgeving. Zien tweide bundel, Rock Face (1948), giet niet zo krek oaver zien geboortestreek, mar meer oaver dichters en schrievers. Nicholson lik derin minder oavertuugd van zien eing stiel, en mar twei van de gedichten uut dizze bundel kwamen ien de Selected Poems van 1982.

De kleine dinggies bewark

Ien zien darde bundel, The Pot Geranium (1954), hef Nicholson weer een meer persoonlike stimme en schrif hi'j hoe of de hiele wereld heur spiegelt ien de kleine dinggies om hum heen, zodet-e gien verlet hef van de dingen die wied van hum of staot. Ien 't grote gedicht The Seven Rocks vergeliekt-e de zeuben deugden die paus Gregorius de Grote uut-eprakkezeerd had mit de zeuben rotssoorten van 't Merengebied.

Nao dizze bundel hef-e achttien jaor lang gien dichtbundel uutegeben, en richtten hi'j hom op 't schrieben van proza, waorunder boeken oaver zien streek. I'j schreef twei romans, The Fire of the Lord (1946) en The Green Shore (1947). Mit zien vrouw Yvonne Gardner reisden hi'j naor andere dielen van Engelaand, naor Schotlaand en naor Noorwegen.

De netuur en de mèensen bewark

Ien 1959 las Nicholson Robert Lowell's Life Studies, die hum op een ni'je manier naor zien streek leuten kieken: hi'j had oaver de netuur eschreben, mar nog niet oaver zien femilie en humzölf. "Det boek keerden mi'j van de plaots naor de ienwoners", schreef-e. Ien 't gedicht The Whisperer uut A Local Habitation (1972) schreef-e oaver 't sanatorium daoras-e as kiend mit tb eleeng had. Ien 1975 schreef hi'j zien autobiografie, Wednesday Early Closing.

Zien leste bundel was Sea to the West (1982), daoras-e nog ni'je poëtische vörms ien uutperbeerden. Ien 't gedicht On the Dismantling of Millom Ironworks schreef hi'j hoe of de iendustrie weer vört was uut de streek terwi'jl de netuur voortduurden. Ien 1968 waren de mienen van Millom esleuten, een ingriepende gebeurtenis veur de gemienschop.

Priezen bewark

Nicholson schreef völle oaver andere schrievers en dichters, zoas H.G. Wells, William Wordsworth en veural William Cowper, daor as hi'j ien 1951 een biografie oaver schreef. Daorin schreef-e, en det giet ok voor Nicholson zölf op:

"Ien zien onzekere pelgrimsreize keek hi'j naor de paar voet grös rondum hum, naor de beesten die hi'j ekend had, naor zien plekkien bi'j de heerd, mit een liefde groot genog um de hiele netuur en al zien medemèensen te omvatten, en mit de scharpe tederheid van een lang ofscheid."

Nicholson kreeg verschillende priezen veur zien dichtwaark, eretitels van universiteiten en ien 1981 de Order of the British Empire.

Bronnen bewark

  Dit stok is eskreven in 't Zuudwest-Zuud-Drèents van de Drèents-Oaveriesselse grèensstreek.