Verskil tüsken versys van "Allah"

'''Allah''' ([[Arabisch]]: ''الل'', saementrekking van ''al-ilāh'', de god, diegene die anbeden wodt) is een [[Aramees]] woord veur [[God]], veural bruukt in de [[islam]], mar ok deur [[jodendom|joden]] en [[christendom|kristenen]] uut Arabisch-praotende lanen.

 

In de islamitische [[theologie]] is God uniek, almachtig, rondomme tegenwoordig, onzichtber. Liekas in et kristendom wodt Hi’j beschouwd as de Schepper van al wat leeft. Hi’j beschikt liekewel over levengevende as vernietigende eigenschoppen. Disse God wodt beschouwd as dezelde te wezen as de God van et jodendom en kristendom, omreden moslims de God anbidden van [[Adam]], [[Noach]], [[Aobraham]], [[Mozes]], [[David]] en [[Jezus]]. De zienswieze en invulling van de geloofsbeleving om disse God te berieken verschilt bi’j de drie [[religie|godsdiensten]]. Omreden men God binnen de islam as alomvaemend zicht, komt liekewel et goeie as et slechte van Him, mar niks zonder reden. Moslims meugen heur niet een veurstelling van God maeken, aanders as deur et anhaelen van Zien eigenschoppen of manifestaosies, verwoord in de 99 Schone Naemen van God die ofleided binnen uut de [[Koran]]. Et is dan ok niet toestaon om ofbelings te maeken die God veurstellen moeten zollen. God kan niet as mannelik of as vrouwelik beschouwd wodden, hoewel et Arabisch gien onziedige woorden kent. Een moslim zal vaeke Allah volgen laoten deur ''ta'ala'', wat de Verhevene betekent, en him deurgaons uutgebreider ''Allah soebhanoehoe wata'ala'' numen, meerstal ofkot tot: ''Allah (swt)'', wat vertaeld wodden kan as: ''God, geprezen en verheven is hi’j''.

 

In westerse [[taol|taelen]] zoas et [[Nederlaands|Nederlaans]] wodt de term bruukt om specifiek de God van de islam an te geven. In moslimlanen mit een kristelike minderhied bruken kristenen et woord ''Allah'' of ''cenab-i-allah'' ok veur God. Ok Arabisch praotende joden bruken et woord 'Allah'. Op [[Malta]] bruken de [[Rooms-Katholieke Karke|kattelieken]] ok Allah. Etymologisch is ''cenab-i-allah'' femilie van et [[Hebreeuws]]e ''[[Elohim|Elōhîm]]'', (God), en et Aramese en [[Syrisch]]e ''Alāhā''. Elōhîm komt van ''elôh'' (Hebreeuws veur 'god') en Alāhā is een starkere vorm van ''alāh'' (Aramees/Syrisch veur 'god'), wiels ''cenab-i-allah'' femilie is ''vanilāh'' (een aander Arabisch woord veur God). We hebben dan ok te maeken mit drie etymologisch verwaante semitische geliekheden veur 'god'. De verschillen in uutspraoke bin te verklaoren deur morfologische ontwikkelings in de drie taelen, vergeliekber mit bi’jglieks de verschillen tussen ''Deus'', ''Dios'' en ''Dio'' in respektievelik et [[Latien]], [[Spaans]] en [[Italiaans]].

 

[[sq:Allahu]]

[[sr:Алах]]

[[sv:Allah]]

[[sw:Allah]]