Verskil tüsken versys van "De röttenvanger van Hameln"

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Ofbeelding:Pied piper.jpg|thumb|250px|right|De oldste opbewaorde ofbielding van de röttenvanger, een watervarf uut 1592 deur Freiherr Augustin von Moersperg]]
'''De röttenvanger van Hameln''' is een [[Duutslaand|Noord-Duuts]] [[sprokien]] mit as centraole elementen een röttenplaag in 't middeleeuwse stadtien [[Hameln]], in 't [[Wezerbarglaand]], en 't veurgoed wegraken van de kiender van 't stadtien. De oldste variaanten vertelt van een bont eklede fluitspeuler die de stadskiender vörtleidt uut de stad; ze koomt nooit weerumme.<ref>: "Anno 1284 am dage Johannis et Pauli
war der 26. junii
Dorch einen piper mit allerlei farve bekledet
gewesen CXXX kinder verledet binnen Hamelen gebo[re]n
to calvarie bi den koppen verloren]</ref>"
 
In de [[16e eeuw]] wördden de anekdote uutesponnen töt een vertellegien mit kop en starte. In 't vertellegien huurt de börgers van Hameln een vrömde fluitist in um heur van een röttenplaag of te helpen. Mit een toverfluit lokt de fluitist de rötten de stad uut. As e dan weerkump en de börgers hum zien of-epraote loon niet wilt gèven, is hi'j slim hellig en nemp wraak deur de kiender van de stad op dezölfde menier te betovern en de stad uut te leiden. Dizze versie van 't verhaal wördden wied bekend as sprokien. 't Wördden naoverteld deur [[Johann Wolfgang Goethe]], de [[breurs Grimm]], [[Robert Browning]] en nog een hiele bulte schrievers.