Verskil tüsken versys van "De vrolike wetenschap"
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 10:
De vertaling van P. Hawinkels van §108: Ni'je gevechten. '' - Toen Boeddha dood was, vertone men nog eeuwenlange zien schaoduw in 'n grotte, - een ienörme huveringwekkende schaoduw. God is dood: maor zo as de mèènselikke eerd now ienmaole is, zult d'r misschiene nog millennia lange grotten bestaon woorin men zien schaoduw vertoont. - En wi'j - wi'j mut ok nog zien schaoduw overwinnen!''
Hier verwes Nietzsche naor 'n concept van [[Plato (filosoof)|Plato]]: de [[allegorie van de grotte]]. As ie oen hele leven vast-ebönden in 'n grotte leeft, met achter oe 'n vure woor mèènsen veurlanges loopt, dan ken ie allene maor de schaoduw die op de wand veur oe wöd eprojecteerd. Die schaoduwen bint oen warkelikheid en ie kent niets aanders. Wenneer ie lös-emaakt wödt en 't vure ziet, de mèènsen en
Iene en aander wödt nog duudelikker met 't veurbeeld van de vissen in de viever. Vissen in 'n viever leeft maor in 'n beparkte dimensie. Wenneer het regent ziet zi'j vrumde cirkels aan de oppervlak die ze wellicht wel tracht te verklooren deur middel van 'n God. Wi'j mèènsen weet echter dat dit gewoon de regen is, een meteorologisch verschiensel, umdat wi'j in een dimensie meer leeft.
Regel 17:
De beruumdse passaoge uut dit wark is woorschienlik ''De dolle mèènse'', woorin Nietzsche God niet allene dood verkloort, maor ok de dood van [[God]] in metslepend proza verkloort:
§125 De dolle mèènse.'' - He-j 't nie heurt van de dolle mèènse, die op kloarlichte môr'n 'n lanteern opstak, op de markte gung lopen en onopholdelik reup: 'Ik zuke God! Ik zuke God!' - Umdat d'r doar juuste veule van de luu bi'jeinstönd die nie an God geleuven, verwekte hi'j 'n groot gelach. 'Is e söms verleuren egaon?' vreug d'r iene. 'Is e verdwaold as een kind?' vreug 'n aand'r. 'Of hef e zich verstopt? Is e bange veur oons? Is e scheep egaon? Naor 't buutenlaand vertrökken?' - Zo reup'ne en lach'ne zi'j deur mekare. De dolle mèènse sprung midden tussen hen in en deurboorde hen met zien blikken. 'Woar God hen is?' Reup e uut. 'Dat za-k jullie zeggen! Wi'j hebt 'm edood - jullie en ikke! Wi'j allen bint zien moordenaars! Maar hoe he-w dit edaon? Hoe he-w de zee kunnen leugdrinken? Wie gaf oons de spons um de horizunne uut te vegen? Wat he-w edaon, toen wi'j disse eerde van heur zunne löskoppelen? In wulke richting beweegt zi'j zich now? In wulke richting beweegt wi'j oons? Vört van alle horizunnen? Valt wi'j nie an iene stuk verdan? En wel achterwaarts, ziedwaarts, veurwaarts, naor alle kaanten? Is d'r nog wel 'n boven en beneên? Doolt wi'j nie as deur 'n onèndig niets? Aodemt oons de ledige ruumte in 't gezichte? Is 't nie kolder wödden? Is nie veurtdurend nacht en stieds meer nacht in antocht? Mut d'r smôr'ns gien lanteerns wödden an-esteuken? Heure wi'j nog niets van 't gedruis der doodgravers die God begraven hebt? Roekt wi'j nog niets van de goddelikke ontbinding? - ok goden raakt in ontbinding! God is dood! God blef dood! En wi'j hebt 'm edood! Hoe zö-w oons troosen, wi'j moordenaars? 't Heiligse en machtigse dat de wereld töt dusverre bezeten hef, is onder oons messen verbloed - wie wist dit bloed van oons of? Met wat veur water kö-w oons reinigen? Wulke zoenöffers, wulke heilige speulen zö-w mutten bedèènken? Is nie de grootte van disse daod te groot veur oons? Mut wi'j niet
== Externe links ==
| |||