De beruumdseberoemsn passaogetekste uut dit wark is waorschienlik ''De dolledolln mèènse'', waorin Nietzsche God nietnie alleneallinnig veur dood verklaort, maormar ok de dood van [[God]] in metslependmetsleppnd proza verklaort:
§125 De dolle mèènse.'' - He-j 't nie heurteheurt van de'n dolledolln mèènse, die op kloarlichte morgenmorn 'n lanteern opstak, op de marktemarkt gunggungn lopenloopn en onopholdelijkonopholdlik reup: 'Ik zukezuuke God! Ik zukezuuke God!' - Umdat d'r doar juuste völle van de luu bi'jeinstönnen die nie an God geleuvengeleuvn, verwekteverwektn hi'je 'n groot gelach. 'Is e somsmanks verleurenverleurn egaone?' vreug d'r iene. 'Is e verdwaoldverdwaald as een'n kind?' vreug 'n aander. 'Of hef e zich verstopt? Is e bange veur oons? Is e scheep egaone? Naor 't butenlaandbuutnlaand vertrökkenvertrökkn?' - Zo reupenreupn en lachenlachn zi'j deur mekare. De dolledolln mèènse sprung middenmiddn tussentussn hen in en deurboorde hen met zien blikkenblikkn. 'Woar God hen is?' Reup e uut. 'Dat za-k jullie zeggenze-ng! Wi'j hebt 'm doodedood - jullie en ikke! Wi'j allenalln bint zien moordenaars! MaarMar hoe he-w dit edaoneedaon? Hoe he-w de zee kunnen leugdrinkenleugzoepen? Wie gaf oons de sponssponse ummeum de horizunne uut te vegenveejgen? Wat he-w edaoneedaon, toentoe wi'j dizzedisse eerdeaarde van heur zunne löskoppelenlöskoppeln? In wulkewökke richting beweegt zi'j zich now? In wulkewökke richting bewege wi'j oons? VörtVort van alle horizunnen? Valle wi'j nie an ieniene stuk verdan? En wel achterwaartsachterwaorts, ziedwaartsziedwaorts, veurwaartsveurwaorts, naor alle kaanten? Is d'r nog wel 'n bovenboovn en benedenbeneen? Dole wi'j nie as deur 'n onèndigoneandig niets? AodemtAodemp oons de ledige ruumte in 't gezichte? Is 't nie kolder ewöddenewöddn? Is nie veurtdurendveurtduurnd nacht en stieds meer nacht in antocht? Mut d'r smorgenssmorns gien lanteerns wödden an-esteuken? Heure wi'j nog niets van 't gedruis der doodgravers die God begravenbegraaft hebt? RoekeRôeke wi'j nog niets van de goddelijkegodlike ontbinding? - ok goden raakt in ontbinding! God is dood! God blef dood! En wi'j hebt 'm edood! Hoe zö-w oons troosentroosn, wi'j moordenaars? 't Heiligse en machtigse detdat de wereld töt dusverre bezeten hef, is onder oons messen verbloed - wie wist dit bloed van oons of? Met wat veur water kö-w oons reinigen? WulkeWökke zoenoffers, wulkewökke heilige speulenspeuln zö-w muttenmuttn bedèènken? Is nie de grootte van dizzedisse daod te groot veur oons? Mutte wi'j niet zölf goden wöddenwöddn um heur weerdigwaordig te schienenschîenen? Nooit was d'r 'n groteregrootre daod - en wie d'r ok nao oons geboren wödt, umwilleumwulle van dizzedisse daod beheurt hi'j töt 'n hogerehoogre geschiedenisse dan alle geschiedenissegeschiedenisn die töt dusverre westewest isbint!' - Hier zweeg de dolledolln mèènse en keek opni'j zien toeheurders an. Ok zi'j zwegenzwee-ng en kekenkeekn bevrumdbevrömd teruggetrugge. ÈndelikEandlik wörpenwörpn e zien lanteern op de groondgrond, zodetzodat diedenne in stukkies sprungsprungn en uutdeuvenuutdeuvn. 'Ik komkomme te vrog,' zee e toentoe, 'tist is mien tied nog nie. Dit ongeleufelijkeongeleuflikn gebeurengebeurn is nog onderweg. 't Maak 'n umweg - tis nog nie töt de oren der mèènsen deur edrungenedrungn. Bliksem en donder hef zien tied neudig, 't licht der gesternte hef tied neudig, daodendaodn hef tied neudig, ok naodet ze daon bint, umme zeenezîen en heurteheurt te wöddenwöddn! DizzeDisse daod is nog stieds verder van hen of as de verste gesterntengesterntn - en toch he-w heur zölf verricht!' - Men vertelt verder, detdat de dolledolln mèènse diezölfen dag nog verschedeneverschiedne karkekarkn binnen-edrungenedrungn is en doar zien 'requiem aeternam deo' an-eheveneheevn hef. Naor butenbuetn ebrachebracht en ter verantworing reupenereupn zol e telkens alleneallinnig maarmar 't volgendevolnde antwoord hebbenhe-mmn: 'Wat bint dizzedisse karkekarkn èggenlijkeaglik nog, as zi'j niet de gravengraavn en gedeenktekens Gods bint?''''
