Verskil tüsken versys van "Geleuven (gedrag)"

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Droadnaegel (Oaverleg | bydragen)
Nickg19 (Oaverleg | bydragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Geleuven''' is 'n [[Psychologie|psychiese]] toestaand waorin 'n meensemeanse onder bepaolde veurweerden een'n bepaoldebepaolden bewering veur waor wil nemmen. [[Geleuf]] en geleuven bint tarms die op 'n bepaolde meniere wel met mekare te maken hebt, mar daor giet 't artikel later op varderverder.
 
De eersteeersten betiekenissebetekenisse van geleuven is de anname detdat iets waor of nie waor is. Geleuven in dit verbaand is as 'n inschatting die iemand maakt detdat 'n bewering met 'n zekerezekeren waorschienlikheid waor of onwaor zolzollen kunnen wezenween. DizzeDisse waorschienlikheid is in 't geval van 'geleuven' grooter as wenneer men 'giengin idee' hef, en kleenerkleaner as wenneer men iets 'zeker wet'. DizzeDisse waorschienlikheden wödden deur personen persoonlijkpersoonlik toe-kendekend. In dizzedisse betiekenissebetekenisse van geleuven geldt dus detdat d'rder giengin zekerheid is overoover 't geval.
 
Een'n twiedeTweeden betiekenissebetekenisse van geleuven is 't hebbenhemmen van vertrouwen of overtuging in 'n verwachting in iets of iemandiene, wat beveurbeeld töt uuting kump in de uutsprake "zi'j geleuft in mi'j". In dizzedisse betiekenissebetekenisse giet 't dus ummeum de'n persoonlijkepersoonliken overtuging detdat iets zozoo is, giet gebeuren of vaststietvastestiet. Geleuven is dan vertrouwen en vervölgensvervolns stellen detdat iets zo is.
 
Geleuven is 'n algemienalgemen begrip, detdat vakevaake in verbaand brachtebracht wödt met [[Religie|rilligie]]. Mar men kan naos 't geleuven in God, ok geleuven in beveurbeeld parrenormale verschiensels, zolange zulkzök soort zaken nie vaststietvastestiet. Weten en geleuven (in de betiekenissebetekenisse van overtuging en vertrouwen) gaot vake saomensamen, en staot nie in tegenstelling töt mekare. Geleuven en weten in de betiekenissebetekenisse van 'n wetenschappelikwetenschaplik bewezen waorheid of onwaorheid stiet echter vaker tegenovertegenoover mekare. As 'n feit bewezen is ('de eerdeaarde is röndrond'), is 't muuilik te geleuven in 't tegendeel d'rvandervan.
 
Wenneer men deenktdeankt detdat men iets wet is d'rder vakevaake ok 'n illement van overtuging of geleuven anwezig, detdat men echter sömsmanks nie graoggraag wil erkennen. Men is sömssoms neigdeneigd de'n eegeneagen mieningenmeningen zo objektief meugelijkmeuglik te willen zeenzien, waorbi'j 't anwezig wezenween van geleuf of vertrouwen in de eegeneagen mieningmening 't objektieveobjektieven kerakter d'rvandervan vermindert, en daorumme veur de butenwereldbutenweerld onweenselikonwenslik is. 't Sprek veur zich detdat iemandiene argensarns in kan geleuven zonder detdat d'rder veur dit geleuf (wetenschappelikwetenschaplik) bewies bestiet, net as detdat men kan deenkendeanken iets te weten, mar 't desondaanks toch fout hef.
 
Geleuven (in de betiekenissebetekenisse van overtuging) kan 'n zekere exklusiviteit inhooldeninhoalden. Geleuven in 't iene slöt immers 't geleuf in iets wat daormet in tegenspraoktegenspraak is, van nature uut.
 
{{Dialekt|sdz}}