Verskil tüsken versys van "Ishmael (roman)"

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nickg19 (Oaverleg | bydragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Nickg19 (Oaverleg | bydragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Ishmael''' is n filesofiese roman van de schriever [[Daniel Quinn]], uut 1992.
 
't Onderzöch de mythelogie, de uutwarking van ethiek, en hoe as dissent betrekking hef met duurzaamheid. De roman maakt gebruuk n socratiesen dialoog um op disse meniere 't idee onder uut te halen dat de meanse 't toppunt is van de biologiese evolutie. Het boek zeg dat de meansliken oppergezag 'n culturele mythelogie is, dat de beschaving hier van 't vergaank is en dat dissent groten gevolgengevolgn hef op de weerld.
 
=='t Boek==
'Leraar zöch leerling. Mut 'n oprecht verlangenverlangn koesteren de weerld te redden. Gelieve persoonlik te reageren' - zo luudt de kraanteadvertentie woor de heufdpersoon van oons verhaal op ofgiet. Kört doorop stiet e oog in oog met 'n hyperintelligente gorilla die naor 'n biebelsen name Ismaël lustert. Ismaël daagt zien pupil uut um samen te onderzuuken werumme de meansheid zich teegn de natuur ekeerd hef en wat 't betekent um meanse te ween. Wa-s beveurbeeld de karn van 't Kain-en-Abel-verhaal? Stiet de íéne model veur de moderne boer die aardse veurraoden uutput en de aander veur de milieubewusten nomade die nie meer nemp as wat hi'j neudig hef en derumme 't onderspit delft? Op wök moment in de geschiedenisse ontstön der 'n breuk tussen volkerstammen die hun lewen in haanden van de goden stelden, en groepen die an de goden gin boschop haden? De indringendeindringnde gesprekken die beide woorheidszuukers met mekare voert prikkelt de verbeelding en dwingt oons töt naodeanken.
 
'n Analyse van de geschiedenisse van 't meansliken bestaon in de vörme van 'n roman. Quinn stelt dat de meanse gaanks is de weerld te vernietigen. As jager-verzaamlaar beheurden hi'j de weetld toe, mar toe hi'j laandbouwer wödden, betrad e de weg van de economie van 't meer-as-iej-neudig-hebt en raakten hi'j dervan overtuigd dat de weerld 'm toebeheurt. In zien megalomane fantasie zöt hi'j zich as climax van de kosmiesen schepping en höldt hi'j rechtvaordigende mythen in staand. Quinn giet zien verhaal in de vörme van 'n Socratiesen methode: deur 'n gorilla de ik-figuur vraogn te laten stellen, löt hi'j dissent, en in 'm de lezer, zölf de meansliken situatie analyseren. In zoverre hi'j opröp töt respekt veur 't lewen en töt 'n aander toekomstperspectief, is zien boek 'n tendensroman.