De beroemsn tekste uut dit wark is waorschienlik ''De dolln meanse'', waorin Nietzsche God nie allinnig veur dood verklaort, mar ok de dood van [[God]] in metsleppnd proza verklaort:
§125 De dolle meanse.'' - He-j 't nie eheurt van de dollen meanse, die op kloarlichte morn 'n lanteern opstaak, op de markt gungen lopen en onopholdlikonophöldlik reup: 'Ik zuke God! Ik zuke God!' - Umdat der doar juustemjuuste völle van de luu bi'jeinstön die nie an God geleufden, verwekten e 'n groot gelach. 'IsOf edach manksie dat e verleurn egaone is?' vreug der iene. 'Is e verdwaald as 'n kind?' vreug 'n aander. 'Of hef e zich verstopt? Is e bange veur oons? Is e scheep egaone? Naor 't butenlaand vertrukken?' - Zo reupen en lachen zi'j deur mekare. De dollen meanse sprung miln tussn hen in en deurboorde hen met zien blikken. 'Woar God hen is?' Reup e uut. 'Dat za-k jullie zeggen! Wi'j hebt 'm edood - jullie en ikke! Wi'j allen bint zien moordenaars! Mar hoe he-w dit edaone? Hoe he-w de zee kunnen leugzoepen? Wie gaf oons de sponse um de horizunne uut te veejgen? Wat he-w edaon, toe wi'j disse aarde van heur zunne löskoppelden? In wökke richting beweegt zi'j zich noe? In wökke richting bewege wi'j oons? Vort van alle horizunnen? Valle wi'j nie an iene stuk verdan? En wel achterwaorts, ziedwaorts, veurwaorts, naor alle kaanten? Is der nog wel 'n boven en beneen? Dole wi'j nie as deur 'n oneandig niets? Aosemt oons de ledige ruumte in 't gezichte? Is 't nie kolder ewödden? Is nie veurtdurend nacht en stieds meer nacht in antocht? Mut der smorns gin lanteerns wödden an-esteuken? Heure wi'j nog niets van 't gedruis der doodgravers die God begraaft hebt? Roeke wi'j nog niets van de godlike ontbinding? - ok goden raakt in ontbinding! God is dood! God blef dood! En wi'j hebt 'm edood! Hoe zö-w oons troosten, wi'j moordenaars? 't Heiligse en machtigse dat de weerld töt dusverre bezeten hef, is onder oons messen verbloed - wie wist dit bloed van oons of? Met wat veur water kö-w oons reinigen? Wökke zoenoffers, wökke heilige speulen zö-w mutten bedeanken? Is nie de grootte van disse daod te groot veur oons? Mutte wi'j niet zölf goden wödden um heur waordig te schîê? Nums was der 'n grootre daod - en wie der ok nao oons geboren wödt, umwulle van disse daod beheurt hi'j töt 'n hoogre geschiedenisse dan alle geschiedenissen die töt dusverre ewes bint!' - Hier zweeg de dollen meanse en keek opni'j zien toeheurders an. Ok zi'j zwegen en kekken bevrömd trugge. Eandlik wörpn e zien lanteern op de grond, zodat denne in stukkies sprungen en uutdeuven. 'Ik komme te vrog,' zee e toe, 't is mien tied nog nie. Dit ongeleufliken gebeuren is nog onderweg. 't Maak 'n umweg - tis nog nie töt de oren der meansen deur edrungen. Bliksem en donder hef zien tied neudig, 't licht der gesternte hef tied neudig, daoden hebt tied neudig, ok naodat ze daone bint, umme ezîene en eheurt te wödden! Disse daod is nog stieds verder van hen of as de verste gesterntn - en toch he-w heur zölf verricht!' - Men vertelt verder, dat de dollen meanse diezölfden dag nog verschiedene karken binnen-edrungen is en doar zien 'requiem aeternam deo' an-eheven hef. Naor buten ebracht en ter verantworing ereupen zol e telkens allinnig mar 't volgnde antwoord hemmen: 'Wat bint disse karken eaglik nog, as zi'j niet de graven en gedeanktekens Gods bint?''''
