Mien breurken har gisteren ezocht naor zien lösse cd's en hef ze in n deusken edaon, zodat e ze neet kwiet zol raken. Hee was twee daege leden bie mienen eum op de boerderieje ewest en to had e ze met-enömmen. To at e bie de deers gung kieken, was der ene oet evöllen. Saowends late was mien breur in t hoes ekömmen en vreug e an mie: "He'j an mienmiene spegelplaatjes ezetten?". Ik zee a'k det neet edaon har, mer hee maenden at der ene vort was. Hysteries vleug e duur t hoes hen en to bedachten e zikzelf det e met t deusken bie de lammekes ewest har. To at e naor mienen eum hen reed en in t laand gung kieken, zag e ne blauwe gleenstering in t grös. t Was zien spegelplaatjen en gelukkig was der niks met gebuurd. Hee beud mie vraendelik zinne verontskooldigings an vuur de antiegings. "Zö'w oargens hen etten gaon?" vreug mien moor. Mien vaar zae: "Is good, mer neet zo deur heur, lewerd!", en daor gunge wie dan. To at wewie gungen zitten vreug n ober wa'w dreenken wollen. Ik har n glaesken water en de rest wol wien. In enen zae mien vaar: "Gedooksemie, ik mut de sköpe nog voren!". Mien moor wörden hellig: "Kuiert neet zo hard! Det kö'j vanaowend ook nog wal!" Mien vaar aksepteerden t en begun haenig an zien biefstokbiefstuk. Geleuwt mie, as mien volk hen etten geet, dan kö'j der neet bie waen!
