Mien breurtien had gisteren ezöcht naor zien lösse cd's en hef ze in n deusien edaone, zodat e ze niet kwiet zol raken. Hi'j was twee dagen eleden bi'j mien ome op de boerderi'je ewest en toen had e ze mit-eneumen. Toen e bi'j de dieren gung kieken, was der iene uut evallen. Saovends laeteläte was mien breur in huus ekomen en vreug e an mi'j: "He'j an mien cd's ezeten?" Ik zee da'k dat niet had edaone, maar hi'j meenden dat der iene vört was. Hysteries vleug e deur t huus hen en toen bedacht e zich dat e mit t deusien bi'j de lammechies ewest was. Toen e naor mien ome hen reed en in t laand gung kieken, zag e n blauwe glinstering in t grös. t Was zien cd'gien en gelukkig was der niks mit gebeurd. Hi'j beud mi'j vriendelik zien verontschuldigingen an veur de antiegingen. "Zu'w argens gaon eten?" vreug mien moe. Mien va zee: "Da's goed, maar niet zo duur heur, lieverd!" En daor gunge wi'j dan. Toe wi'j gungen zitten, vreug de ober wat o'w drinken wollen. Ik had n glasien water en de rest wol wien. Iniens zee mien va: "Wat bliksem, ik mut de schaopen nog voeren!" Mien moe wördden hellig: "Praot niet zo hard! Dat ku'j vanaovend ok nog wel!" Mien va aksepteerden t en begunnen langzaam an zien biefstuk. Geleuf mi'j: as mien volk uuteten giet, dan ku'j der niet bi'j wezen!
