[[Bestaand:Gallee.jpg|thumb|right|230px|tekste med de döypbelovte, et oldsassisk/olddüütsk nåst et latyn.]]
De '''oldsassiske döypgelovde''' of '''utrechtske döypgelovde''' kümt uutüüt et ende van de [[8e eeuw|8e eywe]] (776-800) en is een [[Christendom|christelike]] tekste in een olde [[West-Germoanse toalen|westgermaanske språke]], wårmed de bewoaners van de döär de [[karolingen]] underwörpen gebeden ear gelöyv in de [[Oldsassiske godsdeenst|germaanske godsdeenst]] mosten afswearen en ear nye gelöyv in God den vader, Christus as gods söäne en de [[Heilige Geest|Heiligen Geyst]] to mosten geaven.
==Manuskript==
De döypgelovde is oavereleaverd in een [[Handschrift (boek)|book]] uutüüt de 8. eywe, bewaard in de ''[[Biblioteca Apostolica Vaticana]]'', de biblioteek van et Vatikaan in [[Rome]], de ''Codex Palatinus Latinus'' 577, up ''folio'' 6 ''verso'' en 7 ''recto''. De gelovde wördt evolgd döär de so-enöömde ''[[indiculus superstitionum et paganiarum]]'', een ryge van 30 heidenske gebrukengebrüken.
