Verskil tüsken versys van "Brekking (taal)"
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
K Bot: automatiese tekste vervöngen (-Kattegerie: +Kategorie:) |
KGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 29:
==Westfaolse brekking==
Brekking is ene van de heufdkenmarken van de [[Westfaals|Westfaalse]] dialekten, ne onderverdeling binnen t [[Nedersaksisch]]. Doar verandert de olde korte klinkers binnen open lettergrepen in tweeklaanken: ''iäten'' (èten), ''wiëten'' (wèten), ''uapen'' (open). De Westfaalse brekking was vrogger wieter verbreid noar t westen hen as teggenwoordig. In [[Oaveriessel]] ([['t Vjenne]], [[Eanter]], [[Riessen]]) en in de [[Graofschop Bentheim]] ([[Gildehoes]]) vi'j der noo nog restanten van. In t Vjenne is de brekking deurveranderd noar ne -j met korte klinker: ''iäten'' en ''wiëten'' bunt noo ''jätn'' en ''wjetn'', ''kuaken'' (kokken) is noo ''kwakn''. 't Kan ook de readen weazen woarum sommige Twentse dialekten vuur en duur zegt veur veur en deur.
Dialekte met de westfaalse brekking maket van de [eː oː œː] (ee, oo en öö) nen [ɪə ɔə ʏə].
In n antal plaatsen binnen de Westfaalse spraokruumte wodt ok de lange klinkers tot tweeklaanken, krek zoas in t [[Oostfaols]].
| |||