Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Chamavian (Oaverleg | bydragen)
Regel 88:
 
:Sallaandse invlood deank ik nit. t Vaalt oonder Tweants-Groafskops hè. Van ooldshèr zegnt ze hier ook wal ''neet'', net as de rest van West Tweante, mear ''nit'' heur ik de leste joarn völle mear. in t Riesns volksleed steet nog wal ''neet''. Volgens miej zegnt ze in sallaand (In ieder geval wál in Nijverdal) ook ''veur'' (hollaands: voor) net as in Tweante, mear in Riesn en Eanter zegge vie ''vuur''. Riesns en Eanters is n vak apart :) (deankt an algemeen ''Wark'' - Riesns ''Woark'' - Eanters ''Waark''). Wat t meest ofwik, beent de kleenkers: woeras ze in Tweante ''Hee Keek'' oetsprèkt as ''Hih kihk'' (ongevear den bekeanden -eeeee :) ), maakt ze doar in Riesn ''hih kih-jek'' van, en in Eanter zelfs ''Hej Kieh-jek'' van. Dèt is lastig oet te legn, dèt mu-j heurn. Ik hebbe t artikel [[mirreweenterhoorn]] in t Riesns in esprökn en heb t in t zinne um binnkort nog wat in t Eanters te doon. Miskien mu-j oew dèt n moal anheurn. Goodgoan! [[Gebruker:Woolters|Woolters]] 00:30, 1 feb 2008 (CET)
 
 
Kiek, hier he'j die Riessense/Twentse versie. De spelling he'k hieronder even veraanderd, want Henry Pijffers hef zien eigen schriefwieze gebruukt en die zöt der nogal vrömd uut a'j hum niet gewend bint.
 
Et duumke
 
Et duumke has zin nös in de skuppe. De olden warren der maol oet evleugen, zee wollen wat te ätten kriegen vuur heur jongen, en hadden de kleinen alene achter elaoten.
 
Nao een zetje köm et mänke wier thoes.
 
“Wat is der hier passeerd?” zegde hee. “Wee hev oe kwaod edaon, wichter? Ulu zint der amaol zo bange oet!”
 
“Och va”, zegden zee, “der köm hier net zo enen groten boeman langs. Hee zag der zo gemeen en ofskuwelik oet! He stearen in ons nös met zinne grote ogen. Hee maken ons zo bange!”
 
“zo”, zegde de va, “woer is hee hen?”
 
“No”, zegden zee, “hee gung dee kante oet.”
 
“Wocht mear!” zegde de va, “ik zal der wal es eaven achteran gaon. Weast mear nit bange, wichter. Ik pakke um wal!” En hee vleug der achteran.
 
Met at hee um de boch köm, leup daor de leuwe rond.
 
Mear et duumke was gans nit bange. Hee sprung op de rugge van de leuwe en begun op um te foeteren. “Wat maak ie noe nao mien hoes te kommen”, zegde hee, “en minne wichter bange te maken?!”
 
De leuwe letten der nit op en leup vedan.
 
Dät maken et duumke nog helliger. “Ie hebt daor niks te zeuken, zeg ik oe! En as ie nog maol terugge komt”, zegde hee, “no, dan zal ik oe es! Ik do et nit gerne”, zegde hee en buren een van zinne bene op, “mear ik bräkke oe met min been zo de rugge in ene seconde!”
 
Daornao vleug hee wier terugge naor zin hoes.
 
“zo wichter”, zegde hee, “den heb ik es maol good de woch an ezeg. Den kump nit wier.”\
 
 
En nou de versie in Pijffers zien eigen spelling:
 
Et duymke
 
Et duymke has sin noes in de skueppe. De olden warren der maol ut evloegen, sey wollen wat te aetten krygen vuyr hoer jongen, en hadden de kleinen alene achter elaoten.
 
Nao eyn setje koem et maenke wyr thus.
 
“Wat is der hyr passeerd?” segde hey. “Wey hev u kwaod edaon, wichter? Uylue sint der amaol so bange ut!”
 
“Och va”, segden sey, “der koem hyr net so eynen groten boeman langs. Hey sag der so gemeyn en ofskuywelik ut! He stearen in ons noes met sinne grote ogen. Hey maken ons so bange!”
 
“So”, segde de va, “wur is hey hen?”
 
“No”, segden sey, “hey gueng dey kante ut.”
 
“Wocht mear!” segde de va, “ik sal der wal es eaven achteran gaon. Weast mear nit bange, wichter. Ik pakke uem wal!” En hey vloyg der achteran.
 
Met at hey uem de boch koem, loyp daor de loeywe rond.
 
Mear et duymke was gans nit bange. He sprueng op de ruegge van de loeywe en beguen op uem te futeren. “Wat maak y nu nao min hus te kommen”, segde hey, “en minne wichter bange te maken?!”
 
De loeywe letten der nit op en loyp vedan.
 
Daet maken et duymke nog helliger. “Y hebt daor niks te soyken, seg ik u! En as y nog maol teruegge komt”, segde hey, “no, dan sal ik u es! Ik do et nit gerne”, segde hey en buyren eyn van sinne beyne op, “mear ik braekke u met min beyn so de ruegge in eyne seconde!”
 
Daornao vloyg hey wyr teruegge naor sin hoes.
 
“So wichter”, segde hey, “den heb ik es maol good de woch an eseg. Den kuemp nit wyr.”
 
[[Gebruker:Chamavian|Chamavian]] 07:08, 1 feb 2008 (CET)