Verskil tüsken versys van "Harry Potter (personage)"

Een maond neurdat Harry saomen mit Hagrid zien schoolspullen had ekocht op de [[Wegisweg]], vertrök hie mit de [[Zweinsteinexpres]] naor zien nieje school. An boord maakten hie kennis mit [[Ron Wemel]] en [[Hermelien Griffel]], die zien beste vrienden worren zouen. Op Zweinstein zat Harry in zien eerste jaor op ongeveer 'tzelfde nivo as de are leerlingen. Op Zweinstein bliekt eens te meer hoe beroemd Harry is. Hie wordt regelmaotig neur-ewezen en in 't tweede boek herinneren medeleerling [[Kasper Krauwel]] en professor [[Gladianus Smalhart]] hum steeds an zien beroemdheid. Mar Harry viendt 't heul niet prettig dat hie zo bekend is en zou mar wat greig van zien litteken (de fysieke herinnering an de gebeurtenis die hum zien faam bezurgd het) of willen wezen. Vanof 't daarde boek begint Harry's karakter te veranderen. Dat is deels toe te schrieven an de [[puberteit]], mar deels oek an 't feit dat Harry steeds meer leert over zien verlejen en dat van zien ouwers en op disse menier econfronteerd wordt mit 't slechte in de mins. Op sommige momenten neemt kwaodheid dan oek de overhand in Harry's persoonlijkheid. Dat gebeurt bieveurbeeld as hie econfronteerd wordt mit [[Sirius Zwarts]], de kerel die hie (overigens onterecht) verantwoordelijk stelt veur 't verraod en daormee de dood van zien ouwers. Een moordlustige emotie maakte zich op dat moment van hum meester. In 't vierde boek weigerden ie halsstarrig zien excuses an te biejen tiedens een ruzie mit zien beste vriend [[Ron Wemel|Ron]] en in het vuufde boek begun-ie bie 't minste of geringste te schrouwen tegen zien vrienden as hie 't geveul had dat zie hum niet begrepen. Naormate Harry echter meer begint te begriepen in wat veur duustere tiejen de tovenaorswereld (mit de terreurdaoien van [[Heer Voldemort]]) en humzelf (as an-ewezen persoon um Voldemort uut te schaokelen, waorbie soms offers neudig bin) verkeren, liekt zien karakter zich te ontwikkelen tot dat van iemand die goed mit zien lot um kan gaon. Zelfs oender 't persoonlijk verlies van 'neen dierbaore in 1996 blieft Harry, zeker neur een paor weken, beheurlijk kalm. Op de momenten dat Harry, as hie iets ontdekt over daoien van bepaolde zwarte magiërs, weer keihard econfronteerd wordt mit de schimmige kaant van de mins, kan dat bie hum nog wel tot onbegrip en kwaodheid liejen. Meschien leit daorin juust wel zien grote kracht. Deur zien netuurlijke neiging naor 't goeie zal hie nooit worden verleid deur 't veuruutzicht van macht (zoas hie 't zellef ezeid het: "Ik loop nooit over neur de Duustere Kaant! Nooit!") zodat hie in staot zal wezen um de moeilijke taok, die krek hie zal motten uutvoeren (namelijk 't uutschaokelen van Voldemort) tot een goed end te brengen.