Brekebeen
De brekebeen (Equisetum fluviatile L.) is een overblievende plant die beheurt tot de peerdestartfemilie. De plant komt van neture veur op 't noordelijk halfroend.
De plant wort daartig tot hoenderd centimeter hoog en het een heldergreune tot brune, gladde, holle en oenvertakte stengel. Laoter kunnen de stengels an de bovenkant wel vertakt wezen. De centraole holte is groot en umvat driekwart tot negentiende van de deursnee van de stengel. Op de vier tot acht milimeter dikke stengel zitten veertien tot daartig witachtige strepen. De tot twaolf milimeter lange, greune tot brune stengelschejen hen vuuftien tot daartig, smalle driehoekige tanden. De zwartachtige tanden hen een greune voet. De brekebeen vermeerdert zich heufdzakelijk vegetatief mit wortelstokken.
Van mei tot juli verschienen der vruchtbaore stengels mit vuuftien tot vuufentwintig milimeter lange spooraoren an de bovenkant. De aor het een roende bovenkant en bestaot uut sporangioforen. An de oenderkant van de schildvormige sporangiofoor zitten vuuftien tot twintig, zakvormige sporangiën.
De plant verspreit zich via sporen die uutgreuien tot een veurkiem waornao de bevruchting kan plaotsvienen. De sporen hen twee, smalle springdraojen, die in dreuge toestand um de sporen heen-ewikkeld bin, as ze nat worren strekken ze zich en duwen de sporen uut de aor.
De plant komt veur in oendiep, maotig voedselriek, zeut waoter in sloten, moerassen en moerasbossen.
Foto-uutstalling
bewark
|
Commons: Brekebeen - plaatjes, filmkes en/of gelüüdsbestanden. |
|
Disse pagina is eschreven in 't Putters |