De röttenvanger van Hameln
De röttenvanger van Hameln is een Noord-Duuts sprokien mit as centraole elementen een röttenplaag in 't middeleeuwse stadtien Hameln, in 't Wezerbarglaand, en 't veurgoed wegraken van de kiender van 't stadtien. De oldste variaanten vertelt van een bont eklede fluitspeuler die de stadskiender vörtleidt uut de stad; ze koomt nooit weerumme:
Anno 1284.
Am Dage Johannis et Pauli
War der 26. Junii
Dorch einen Pieper mit allerly Farve bekledet
Gewesen CXXX Kinder verledet
Binnen Hameln geboren
To Calverie bi den Koppen verloren.[1]
In de 16e eeuw wördden de anekdote uutesponnen töt een vertellegien mit kop en starte. In 't vertellegien huurt de börgers van Hameln een vrömde fluitist in um heur van een röttenplaag of te helpen. Mit een toverfluit lokt de fluitist de rötten de stad uut. As e dan weerkump en de börgers hum zien of-epraote loon niet wilt gèven, is hi'j slim hellig en nemp wraak deur de kiender van de stad op dezölfde menier te betovern en de stad uut te leiden. Dizze versie van 't verhaal wördden wied bekend as sprokien. 't Wördden naoverteld deur Johann Wolfgang Goethe, de breurs Grimm, Robert Browning en nog een hiele bulte schrievers.
't Is meugelk det 't verhaaltien terogge giet op een historische gebeurtenis waorin Hameln zien kiender kwietraakten. D'r bint theorieën op-ewörpen det de röttenvanger een symbool is van 't starven van de kiender deur de plaag of een aandere ramp. Nog weer aandere theorieën beschrieft hum as een massamoordenaor of vergeliekt hum mit manspersonen as Klaos van Keulen, die veule kiender mitnaamp op een rampzalig of-elopen Kienderkruustocht. De miest waorschienlijke theorie verbiendt 't vörtraken van de 'kiender' (ofwal een groot diel van 't volk) van Hameln mit de Ostsiedlung, de Duutse kolonisatie wieder oosterd uut.
|
Dit stok is eschreven in 't Zuudwest-Zuud-Drèents van de Drèents-Oaveriesselse grèensstreek. |