Dickninge (ok Dikninge) is een laandgoed det sund 1998 bi'j de gemiente De Wolden in de pervincie Drenthe heurt. Véur de gemientelijke herindieling heurden 't bi'j de gemiente De Wiek. 't Laandgoed, det zo'n 75 bunder beslat, lig zuudwestelk van De Wiek en strekt töt an 't reviertien de Riest, de pervinciegrèens mit Oaveriessel. Op 't laandgoed stiet Huze Dickninge, een staotig laandhuus mit een grachte d'r umhen. 't Laandgoed rondumme Huze Dickninge is in-ericht in de Engelse laandschopsstiel. De grachte is een keunstmaotige ziednaarm van de Riest.

Dickninge in De Schiphorst dichtebi'j De Wiek, anno 2010

Geschiedenis bewark

 
Dickninge etiekend deur Cornelis Pronk in 1732, links het rentmeistershuus en rechts de oaverbliefsels van de karke

In de middeleeuwen hef op dizze plek een an Maria ewi'jd Benedictiener klooster estaone mit de name Soetendale. 't Klooster was de opvolger van de Benedictiener Abdi'je van Rune, die ze in 1325 verplaatst hebt naor Dickninge. Töt de 15e eeuw was 't een 'dubbelklooster': de ofdielings veur nonnen en veur monniken waren escheiden. In de 16e eeuw was 't een jufferenstift, det töt 1598 dienst hef edaone. Noa de hervörming woonden d'r nog achterebleven nonnen in 't klooster töt 1652, mar al rap nao 1598 trad 't verval in. In 1645 hebt de de karke ontmaanteld. Op de tiekening van Cornelis Pronk (zie ofbielding) uut 1732 kuj de vervallen karke nog zien. Allent de toren en een rentmeistershuus mit bi'jgebouw bleven oaverend. 't Rentmeistershuus hebt verscheiden leden van twei dikke Drèentse femilies, Struuck en Lunsingh, in ewoond. In 1796 kocht Reint Hendrik de Vos van Steenwijk de gebouwen en leut ze ofbreken um op die plaatse 't tègenswoordige Huze Dickninge te laoten zetten, det in 1813 wördden voltooid.[1]

Naodet de leste Lunsingh uut de tied kwaamp, wolden zien naozaoten, de breurs Tonckens, 't bongelklokkien uut 1555 hebben. Ze kregen gelieke en 't klokkien wördden verplaatst naor 't Huus te Westervelde bi'j Nörg. Daor wördden 't töt in de 20e eeuw gebruukt deur de börgemeister van Nörg, Eltje Jacob Tonckens, umme 't personeel te wiezen op de röst- en warktieden.[2][3]

In 1978 wördden in een ni'jbouwproject in Nörg de straote Dikninge vernuumd naor 't laandgoed.

Literetuur bewark

  • Antonius Johannes Maria Arts (1945), Het dubbelklooster Dikninge. Assen: Van Gorcum
  • Jaap Bos (mit aandern) (1989), Huizen van stand: geschiedenis van de Drentse havezaten en andere herenhuizen en hun bewoners. Möppelt: Boom
  • Jean Samuel Magnin (1975), De voormalige kloosters in Drenthe, geschiedkundig beschouwd. Grunning: Berghuis-Bouma (herdrok van de in 1846 bi'j F. Hessel in 't Vene uutegèven 2e drok - de 1e drok was in 1835 verschenen bi'j Oomkens in Grunning)

Uutgaonde verwiezings bewark

Rifferenties bewark

  1. Jaap Bos (mit aandern) (1989), Huizen van stand: geschiedenis van de Drentse havezaten en andere herenhuizen en hun bewoners. Möppelt: Boom. Blz. 248 t/m 250
  2. Jaap Bos (mit aandern) (1989), Huizen van stand: geschiedenis van de Drentse havezaten en andere herenhuizen en hun bewoners. Möppelt: Boom
  3. Wiekkraantien Rijswijk-Midden, 14e jaorgaank, nommer 83, november/december 2007