Dougong (Standaard Sjinees: 斗拱, Pinyin: dǒugǒng, letterlik: "blok en dreager", oetsprekn as Doow-khong) is ne unieke bouwstruktuur van in mekaar steknde dreagbalkns, en ene van de belangriekste ellemeantn in tradisjonele Sjinese bouwkeunst, mer wörd ook völle in Japan, Korea en Taiwan gebroekt.

Oawerzicht van dreager- en steunbalkns oet de bouwhaandleaiding Yingzao Fashi (oet egeewn in 1103) gedoernde de Songdynastie
dougong an de halle van Bhagavan
Dougong in de Oosterhalle van de Foguang Tempel, böwd in 857 tiedns de Tang Dynastie
Kluurrieke dougong oonderstönt n struktuur in Sagami-ji, Japan
Dougongbalkns op n skaalmodel van nen wachttoorn oet de Oosterlike Han Dynastie (25 - 220 nK)

Dougong wör vuur t eerst gebroekt in geböwwe oet de leste joarhoonderte vuur Kristus en oontwikkeln töt n struktuur dee't zoeln en poers met de gebeentn van t dak verbeundn. Dougong wör völle gebroekt in de Vuur- en Noajoarstied (770 - 476 vK) en ontwikkeln töt n vernemstig pakket van in mekaar steknde deeln tiedns de Tang en Song Dynasties. De deeln wordt an mekaar emaakt met hooltverbeendings, zoonder liem of spiekers. Dit kan duur t sekure en hoogstoande timmermanswaark.

Noa de Song Dynastie wördn de balkns en balknverbeendings mear ne versiering as ne noodzakelike bouwstruktuur in paleizn en teampels.

Nut bewark

Dougong is deel van t netwaark van hooltne stutn, dee't onmisboar zeent vuur t hooltne geraamte van tradisjonele Sjinese huuze, umdet de muurn van dit soort geböwwe nit dreagnd zeent, mer emaakt wordt van latnwaark, leem of aander geveulig materiaal. Muurn deenn allene um kamers en ruumtes in te deeln, en nit as gewichtsdreagers.

Verskeaidene in mekaar steknde balknkoppelings wordt emaakt duur n groot hooltn blok (de dou) op nen poer te zetn um ne stewige oondergroond te hebn vuur de eböagne dreagers (de gong), dee't de balkns dreagnt, of ne tweede gong dr boawnop. t Nut van dougong is t better oonderstönn van t gewicht vuur horizontale balkns, dee't röst op de vertikale zoeln, duur t gewicht van de horizontale balkns better te verdeeln oawer de zoeln. Disse koppeling kan onmeundig vake herhaald wordn, en völle verdepings de heugte in goan. Duur meardere dougong te gebroekn wörd de last op de horizontale balkns meender, duurdet t gewicht mear op de zoeln en poers terechte keump. Duur t gebroek van meardere dougong wörd t gebouw ook vearkrachtig en besteandig teegn eardbewings.

Tiedns de Ming Dynastie wör dr ne verbettering van de dougong bedacht, duur nieje hooltne oonderdeeln too te voogn. Hiermet köm dr ook n dekoratief ellemeant an de geböwwe, wat pasn binn t Sjinese idee van saamnvoging van artistiek en broekboarheaid. De dougong wördn kleainder en wördn vaker toopast per gebouw. De koppelings konn oonder dakreande en weendvearn komn, zodet ze op sierlike hangnde bloomnmeandkes leekn, en toch t gebouw stutn.[1]

De Bao'en Teampel in Sichuan, n good behooldn klooster oet 15de joarhoonderd, is n good vuurbeeld van de Mingstiel. t hef 2200 dougong-koppelings in 48 soortn um t te oonderstönn en versiern. t Wör ebouwd oonder leaiding van Wang Xi, nen lokalen leaider, tusken 1440 en 1446 oonder de regearing van Keaizer Yingzong (1427-1464).[2]

Vootnootn bewark

  1. China info online. Dougong Brackets (斗拱 Dougong). Bekekn op 29 augustus 2007
  2. Peoples Daily. Ancient Charm Remains Intact. 25 meart 2001. Bekekn op 29 augustus 2007.

Weln bewark

Oetgoande verbeendings bewark


  Commons: Dougong - plaatjes, filmkes en/of gelüüdsbestanden.