Flos unde Blankeflos

Flos unde Blankeflos is een vieftiende-ieuwse Middelsaksische roman in varzen aover de alleraoverheersende liefde tussen een heidense preens en een christelijke slavin. 't Gedicht giet, krek as bewarkings in verscheiden talen, weerumme op 't twaalfde-ieuwse Oldfraanse Floire et Blanceflor. Een vroggere bewarking daorvan is 't dartiende-ieuwse Vlaamse Floris ende Blancefloer.

Inhold

In 't verhaal giet de heidense preens Flos op zuuk naor zien christelijke geliefde Blankeflos, die as slavin an een oosterse heerser verkocht is. Deur een list wet e mit heur verienigd te wörden, mar de beiden wördt ter dood veroordield. Ze mut perberen heurzölf vrij te pleiten.

Haandschriften

Flos unde Blankeflos is aovereleverd in vief codices (bundelingen van lösse vellen). Dizze vief codices bint verzamelhaandschriften; in ien daorvan, 't Stockholmse haandschrift, bint wieder nog de ridderroman Valentin unde Namelos, 't verhaal De vorlorne sone, een leesbewarking van 't tenielstok Theophilus en drei körtere, kluchtige teksten te vienden. De vief aovereleverde manuscripten van Flos unde Blankeflos bint onvolledig. Speuren van kwieteraakte tekstuele tussenstadia bewiest det der ooit veule meer ewest hef.

Van de drei compleetste haandschriften van Flos unde Blankeflos bint der twee an de Oostzeekust onstaon; dizzend wördt now in Berlien en Stockholm bewaord. 't Darde haandschrift is in de buurte van Broenswiek ontstaon en wördt vandage de dag in 't wiederop elegen Wulfenbüttel bewaord.

Bronnen

• Elisabeth de Bruijn (2011), 'De codex spreekt boekdelen. Drie handschriften als sleutel tot de receptie van de Middelnederduitse Flos unde Blankeflos', in Nieuw Letterkundig Magazijn, jaorgaank 29.

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.