Hendrik Sterken Rzn

H. (Hendrik) Sterken Rzn (Stappest, 8 augustus 1915 - Ni'jlusen, 19 april 2010) was een Aoveriesselse dichter, verhalenschriever, schriever aover streekgeschiedenis en harmonicaspeuler.

Schriever aover streekgeschiedenis

Hi'j leerden as kiend 't boernbedrief, mar er greuien bi'j hum ok een grote belangstelling veur 't verleden van de streek waor as hi'j geboren was. Hi'j was de eerste die aover de geschiedenis van 't dörp Ni'jlusen eschreven hef. Ien Ni'j luusen mien dörpien: Drie en een halve eeuw Nieuwleusen (1976) schreef hi'j aover 't oldste verleden van dizze veurmalige gemiente, ien een tied dat de mèensen nog niet zo hiel drok waren op plaotselike geschiedenis. Andere schrievers hebt veule dingen uut Sterken zien underzuuken aovereneumen, ien hun artikelen al of niet mit bronvermelding. Mit Koop Vloedgraven schreef Sterken Oud Staphorst in woord en beeld (1976).

Sterken as dichter

Ni'j luusen mien dörpien
deur H. Sterken Rzn

Sterkens talent as dichter blek uut 'n köppel ien Ni'j luusen mien dörpien ofedrukte gedichten. De Italiaonse zegswieze Se non è vero, è bene trovato klinkt deur ien 't gedicht aover de jager Klaas oom. Klaas oom vertelt det hi'j dwars aover een sloot een haze scheuten hef. Hi'j mos aover de sloot springen, völt in 't grös en vund een boordevol entennöst. Bi'j 't springn kwaamp hom 't aandere schot ok de loop uut en raakten twie'j gaanzen. Toe gleden Klaas oom in de sloot:

Mar ik heistern weer de wal op

schudde mi'j de leerzen uut

En een köppel dikke palings

Had ik toe nog tut besluut

Toe mos 't spul nog ien de weitas

et det was wel een geknooi.

Mar wi'j zèèn "fu'j toch Klaas oom

as 't niet waor is, 't is wel mooi".

Muurbloempies

Sterken was sociaal bewogen en kun hum veur een ieder inzetten. Toen hi'j op de schoele woar zien kiender hengungen, van een arbeidersfamilie de kiender ienzaam op 't schoelplein zag lopen, schreef hi'j het volgende gedicht veur de schoelkraante.

Zí’j kwamen alleent en zi’j gongen alleenig

En iedere dag was ’t dezelfde gáánk

As áánderen speulden dan stunden zi’j stille

Wat was veur die kiender een schoeljaor toch láánk

’t Gezin gonk ’t niet best, doarum waren ’t gedoemden

Doarum was veur heur ok de wereld zo kold

Mar net’íes dat waren ze ien taal en ien antwoord

Ja kienderties waren ’t zo eerluk as gold

Ik vroage oe meisters , ik vroage oe juffers

Och helpt toch die kleinen met al oen geduld

Die altied weer doar zo alleend stoat te kieken

Die altied mar boeten mut buten heur schuld

Woar áánd’ren vertrappen doar hoap ik dat ie’luu

Die ienzame kiender wat extra vurwend

Op det toch de schoele slechts bluujende rozen

Op det toch de schoele gien muurbloempies kent

In 1987 verscheen, net as Ni'j luusen mien dörpien in eing beheer, Sterkens dichtbundel Uut 't boer'n-laand. Dizze gedichten bint eschreben tussn 1955 en 1986 en gaot aover gebeurtenissen uut de gemienschop en belaangrieke momenten uut zien eing leben.

't Lied Ni'j luus'n mien dörpien' werd ok deur Sterken eschreven. Hi'j hef 't zelf al iens ezungen veur een opname van het radioprogramma 'Onder de groene linde' in de zestiger joaren en dat stiet inmiddels online. De N'jluuseger dialectzanger Aalt Westerman hef 't liedtien met filmmomenten en muziek op zien DVD Mooi Natuurlijk ezet en is hiermet in november 2010 uutekommen.

Wiedere schrieveri'je

Van een haandskrift det hi'j in een archief ontdekten leut Sterken de tekst uuttypen en verschienen as Uit Staphorsts ver verleden. In samenwarking mit de Natuur- en Milieufederatie Overijssel beschrif hi'j ien Van Reestdal tot Beentjesgraven, van Kievitshaar tot Kievitsnest de plaanten, beesten, 't laandschop, de geologie, de cultuur en de historie van de gemiente Stappest.

Dit stok is eskreven in 't Zuudwest-Zuud-Drèents van de Drèents-Oaveriesselse grèensstreek.