t Middelgrunnegs (±1600 - ±1800[1]) is n toalperiode van t Grunnegs. t Is ontstoan dou t Standerdnederlaands aal meer ienvloud kreeg op t Grunnegs, veuraal veur politieke rezens. Stad en Laande waren nog nait zo hail laank bie de unie van Oetrècht, woardeur t even wennen was om de toal van Hollaand te verstoan. Doardeur kwamen der n hail inde Hollaandse invlouden op t Grunnegs ôf. Veurbeelden binnen de u - e veraandern. Woorden as "unde" (en; verwaant aan t Duutse "und") wuir vervongen deur "ende". Aan t begun van de 17e aiw, verdween ook dizze -de oetgong en de -te oetgong, bieveurbeeld in "jofte" (of). Dit gebeurde ook ien t Nederlaands. n Goud veurbeeld van n overbleven Nederlaands woord dat dij -te oetgong nog wel het is "oftewel" (ofte wel).

t Middelgrunnegs het bestoan tot n ìndje véur 1800 en is doarnoa ien t Nijgrunnegs veraanderd. Dizze verandern brocht de nije klanken ai, ou en ui mit, dij t noudoagse Grunnegs kinmaarken. t Oostfrais Leegsaksisch het dizze verandern veur t grootste gedailte nait mitmoakt. Doarom wordt der vanoetgoan dat t Middelgrunnegs n hail inde op t noudoagse Oostfrais leken het. De Oostfraise varianten Kromhörns (om en bie Emden), Börkums en Reiderlaands hebben dizze verandern juust weer wel mitmoakt.

Literatuurverwiezens bewark

  1. H. Feenstra, Duizend jaar Gronings Taallandschap (Beem, 1998)