Overleg:Brekking (taal)

Ik har hierzo minne eegne gedachtn oawer:

Old-Engels Nedersaksich

beorg barg

weorpan warpen

t Lik in dit artikel as of de -eo hier allene as n soort van -jo mut wordn eleazn um den tusken-[e] te verkloarn. Mear umde'w gin geluudsdreagers hebt van t Oold-Engels, magge vie ook annemn de'j den -eo as ne -èjo of -èja magnt leazn. Dan deank ik dreks an Tubbige, want doar zegnt ze bèèjarg en wèèjarpn (bearg en wearpn) en dan zol t in det geval ook wèèjark mutn wean. Ik hebbe hier toovallig The Old Saxon Language van Irmengard Rauch lign, en doar steet inderdaad weorc in en ook weorold (wearld) en Learn steet dr in as leorn. wörd det dan ook ezegd as ljarn? Det kleenkt mie Vjens in de oorn. Zol dit an de haande wean in Vjenne?
A'j bv. veen as vèèjan (oold-saksisch *veon?) goat oetsprekn, en dan eawn later as "vjen", dan lik mie det logisch. t Steet in n zelfde verbaand:

• beorg-bèèjarg-bjärg
• veon-vèèjan-vjèn

Of zi'k nit dudelik? Woolters 23:25, 15 juli 2009 (CEST)

I-j bunt heel dudelek, moar et artikel neet: Volgens :en is brekking juust n oavergang van nen korten klinker noar nen tweeklank, hier steet dat brekking ne verandering is van nen neergoanden noar nen opgoanden. Wieters is neet dudelek of dee verandering in de loop van de tied met etzelfde woord gebeurt, zoas i-j beschrieft, of deur verbuuging van n bepaald woord zoas in t Friese veurbeeld. Droadnaegel 23:54, 15 juli 2009 (CEST)

twijklanken, benoadrokken op eerste of twijde

Ik heb n hail ìnde Fraizen om mie hìn en proat zulf ook n beetje Frais, môr wat mie de lèste tied bie t Frais opvaalt is dat de twijklanken verschoeven. Olle luu zèggen bieveurbeeld veur "moaten" (mouten) [móəte], môr de jongere luu zèggen aal meer [mwatte]. Zugst dus dat de noadrok van de o, noar de a verschoeft. Dit onderschaaid zai ik ook tuzzen t Riesens en t Westfeels. Ien t Riesens zègt man [brìəf] (braif), môf ien Westfele zègt man eerder iets as [brjaf]. Grönneger 1 13:50, 17 juli 2009 (CEST)