Proza

eschreven of espreuken taal met netuurlijk taalgebruuk

Proza is eschreven of espreuken taal die in de riegel ekenmarkt wördt deur netuurlijk taalgebruuk, mit grammatica zoas mèensen die netuurlijkerwieze toepast. Der kan aans ok ofeweken wörden van de gebrukelijke grammaticariegels, zoas bij verhaaltechnieken as de stream of consciousness.

De Nedersaksische schriever Fritz Reuter schreef ok gedichten, mar wördden veural beroemd deur zien prozawarken (romans)

In de schrieverije wördt proza onderscheiden van de dichtkeunst oftewal poëzie. Poëzie is een bezundere vörm van eschreven of mondelinge literatuur, bestaond uut varsriegels en ericht op esthetische eigenschoppen van taal zoas ritme en riem. Vanwege zokke conventies stiet poëzie wieder of van netuurlijk taalgebruuk as proza.

Deur verneiings in de schrieverije sinds de 20ste ieuw, zoas de ontwikkeling van 't vrije vars en 't prozagedicht, is 't onderscheid tussen proza en poëzie minder rechtliendig ewörden. De Amerikaanse dichter T. S. Eliot kwaamp mit de volgende prakkezaotsie: "'t onderscheid tussen varzen en proza is dudelk; 't onderscheid tussen poëzie en proza is lange zo dudelk niet."[1]

Gebrukelijke genres waorin der proza eschreven wördt, bint (van kört töt lang) 't slim kört verhaal, 't kört verhaal, de novelle en de roman.

't Woord proza is een verkörting van 't Latiense prōsa ōrātiō, 'directe stiel van spreken', waorbij 't eerste element de vrouwelijke vörm is van prosus, eerder prorsus, 'direct'.

Rifferenties

bewark
  1. T. S. Eliot (2021), Poetry & Prose: The Chapbook, Poetry Bookshop London
  Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.