Quedam narracio

De Quedam narracio de Groninghe, de Thrente, de Covordia et de diversis aliis sub diversis episcopis Traiectensibus (Een verhaal oaver Grunning, Drenthe, Coevern en alderhaand aandere zaken onder verscheiden Utrechtse bisschoppen), körtweg de Quedam narracio of Narracio, is een kroniek uut 1232. Bename veur de stad Grunning en veur Drenthe is 't iene van de belangriekste middelieuwse kronieken.

Schriever en versies

Wie of de Quedam narracio eschreven hef is niet bekend, mar uut de inhold kuj opmaken det 't d'r iene was van de bisschop van Utrecht, de fermele heerser oaver de veurnuumde gebieden. Hi'j is niks wies mit de Grunningers en Drenten die in opstaand kwamen tègen 't bisschoppelijk gezag.

Van de kroniek bint vier versies bekend die op details van mekare ofwiekt. Onderzuuk hef uutewezen det gieniene van de now bekende versies 't origineel is.

Inhold

De kroniek is een verslag van de gebeurtenissen op 't ende van de 12e ieuw en an 't begun van de 13e ieuw die leidden töt de Slag bi'j Aone in 1227, en wat of d'r daornao gebeurden.

In de Slag bi'j Aone verleur 't zwaorbewaopende leger van de bisschop van Utrecht, Otto van Lippe, de stried tègen de lichtbewaopende Drenten onder Roelfe van Coevern.

Fragmenten

Mit opgewekt gelaot en goed te passe verwelkomt de bisschop heur allemaole in Ommen. Hi'j voert heur naor Ni'jenstede, daoras now de börg Hardenbarg stiet, en vervolgens naor Grambargen; tenslotte slaot ze op die vervluukte en noodlottige plaatse Aone veur de leste maol heur tenten op. D'r achteran koomt talloze schepen die hiele bulten eteri'je, blieden en ok kruusbogen en aander oorlogstuug oaver de Vechte anvoert. Die uutrösting kostte meer as al zien aandere oorlogen bi'j mekare.

As Roelfe det heurt, brek e 't beleg [van Grunning] op en mit zien mannen stelt e hum dichte bi'j Coevern tegenoaver [de bisschop] zien leger op, en wal zo det allent een moerassige, waterrieke vlakte van roem een haalve mijl bried, zunder bomen of bossies, de legers van mekare scheidde.

...

De bisschop, de graven en al zien aandere volk, vol wille en feilijk al zeker van de oaverwinning, volgt verspreid en ördeloos. Ze koomt an op de plekke daoras ze de dood, starker nog, de martelaorsdood vienden zult. Oaver en weer begunt men de stried. As ze tègen de vi'jand oprukt, zakt oenze veurste geledern mitiene langzaam vört in 't meurende, dooie moeras, daoras ze in 't leste deur 't gewicht van heur waopentuug hielemaole in vörtzinkt. Van wiedof mit pijlen en speren en van dichtebi'j mit 't zwaord slacht de Drèentse onmèensen heur of as vee.

...

Roelfe en zien mannen, nog niet tevreden mit de moordparti'je, springt op heur peerden en achtervolgt de hiele dag, töt an 't tweeduustern, de vluchtende schepen en mannen langes de Vechte. Ze griept d'r een bulte, neemt ze gevangen en brengt ze umme.

...

De namen van de aandere grote ridders zo'k oe iene veur iene numen, a'k bi'j de gedachte an heur niet liever zol krieten as schrieven. Mar wees hier zeker van: de Utrechtse ridderschop mit heur anzienlijke luden, heur heufsheid en moed en alle goeds det dit laand in oavervloed bezat, hef in det vervluukte moeras heur leste dag beleefd.

Bron

• Hans van Rij (red. en oaverzetting, 1989), Quedam narracio de Groninghe, de Thrente, de Covordia et de diversis aliis sub diversis episcopis Traiectensibus / Een verhaal over Groningen, Drente, Coevorden en allerlei andere zaken onder verschillende Utrechtse bisschoppen, Hilversum: Verloren

Dit stok is eschreven in 't Zuudwest-Zuud-Drèents van de Drèents-Oaveriesselse grèensstreek.