Verskil tüsken versys van "Vjens"

t Vreeznvens kan oonder aandere veundn wördn in t beuksken [[Jipke en Jannöaken]], ne riege Tweantse vertalingn van verhaaln van [[Annie M.G. Schmidt]]. In dit beuksken is de geschichte ''Ne kiste met reachies'' in t Vreeznvens schrevn.

 

 

*''t wjenterkwennegie vlög waveral waverhen'' (t weenterkönnegie vlög oaveral oaverhen)

Disse maneere van proatn wördt hoaste neet mear broekt, en t gebroek van dialekt geet de leste joarn slim op [[Sallaands]] an.

 

Hieroonder nen breef van nen inwonner van t Vjenne an zinne zönne, den at soldoat is in [[Nijmegen|Niejmeagn]]:

 

''Leive Vrjàrik! - Um dà 'k kwòttens gein schrieven van ów ontvungen hebbe, wa'k wal en bjettien bange, dà 'i neit goud gezond zóllen wjàzen. Ik wappe effenwal dà 'k te vergieves bange vuur ów mag ewjàst wjàzen; mi'j dunk', a'i neit gezond wazzen, dan ha'i doch ók neit ezwiiegen: dei zeik of zuchtig is, schrif toch nog wal es nô ziene òlders; en dòrumme: geine tiedinge, gouwe tiedinge, zeg et sprjàkwôrd. Wi'j zint ók allemôle nog zoo bi'j 't óle, wi'j lustet van en klàinsten tot en greútsten geerne wat jàtten. - Wat is 't van 't jôr vuurdeelig met 't verbauw: ragge, boukwàite, gaste, êerappele, - i kjunt niks bedenken, of et steit allemôle effengoud. Wat zint de luije vreulik bi'j as vlieren-jör! 't is êer an te zein in de oogen; dòr is òk vjeúlle meer ljàvendighàid onder 't volk as ter ewjàst is. Dòr is òk was wappen op sunt Jôpek edôn, mêer nów is e doch kwòtbi'j. Wi'j zint zoo dròk met 't waaik, dà'i t'ow neit begriepen kjunt; wi'j wjettet hôste neit, wa'we eerst of lest zjult doun. Het lóp ons nòw allemôle te glieke op en hoop, en nów we ów kwiet zint, möute wi'j der bi'j doun, dàt i ans deên. Nen knecht of ne màgt he we neit; dei denstbwaân he'i ók lange neit vuur niks, en daghuren kriegen dör geit ók al ne zwôre wieze op; dei kieket ów 's ôvends ók al nô de vingers. Wi'j wòsselt er, met ons eigen volk, leiver vró en làte op an, zoo goud a'we kjunt, en dà'we, dan neit doun kjunt, dàt lôt liggen; kju'we dan zoo vjeulle tjurf neit grjáven en zoo vjeúlle vjenne neit hauwen, dàt lôt hen; wi'j kjunt ók minder tou as dà'we dór zoo nen ballast van volk bi'j menkaâr jaagt, dàt wòl vjeúlle schjellen! Nen enkelden greúsmeeijer of nen plaggen-stjàkker, dàt zint alle daghuren dei wi'j nog ehàd hebbet. Ik zá mi'j wá waren, dà'k mi'j neit lôte opvrjàtten van 't vreúmde volk. Altevjíelle roet um de hakken dâ 's mi'j ók al gein dàut wêerd; dei der den pot vuur kwakken zal, dei is dan wier zoo vjeúlle te dreúkker! ów moeder is dan zoo verljàgen as Job en dàt wi'k neit hebben. - Het vrauwluijewaaik dà kju'we wa'redden: weijen, vlasbràken, bwatterkanen en zukke dinge, das mêer nen toutàst; bijzunder vuur onze Gaidine, dàt kan in en ummezéin zoo vjeúlle doun as mennigeine in nen heelen dag.Het lòp aait nô't waaik dat um de schjeútte zoo flóddert um de beine. Dàt màchien dôr he'k mennigmôl mien behàgen an...''"<ref>http://www.dbnl.org/tekst/ginn001hand01_01/ginn001hand01_01_0005.htm</ref>

 

Gedeeltes oet t gedicht ''Fuchsia's'' van [[Jo Stegeman]] oet 1990:

 

:Augustus 1990<ref>Twentse Almanak 2010, p.228-29</ref>

 

{{bron|<references/>}}

 

 

[[nl:Vriezenveens]]