Verskil tüsken versys van "Wikipedia:Algemene Nedersaksische Schriefwieze"

|waeter (stl), taelbaere (stlgos)

|ao{{Info|Zie commentaarkommentaor bijbie klinkers}}

|fraoi (veltwd)

|-

|[ɛːɪːə]

|Tweantshean, (twd)Dreant, eand (gos), meal (sdz)

|bearnear (Engels)

|[ɛːiɪːəj]

|bos (alg.stl), op (alg.gos), rotse (vel)

|oa{{Info|Zie commentaarkommentaor bijbie klinkers}}

|[oː], [oːə], [ʊː], [ɔː] of [ɒːʊː]

|gå (Zweeds) / þvo (IJslands)

|[oːi], [ɔːi] of [ɒːi]

|kwoaie (gos), froai (twd)

**Uitzonderingen zijn afkortingen van lidwoorden, die zonder apostrof worden geschreven (dus ''t huus'', ''n huus'', ''ne vrouwe'', ''nen kearlkaerl'') en het voorvoegsel '''s'' ('s avonds: saovends).

*Dubbele spellingstekens ([[digraaf|digrafen]]) zoals ''oa, ao, ae, ea, ch, vv, etc.'' worden niet afgebroken, bv. niet: ''scha-opevel'', ''kov-vie'' of ''marnemarna-ateneten'', maar: ''schao-pevel'' en ''ko-vvie'' of ''marn-eatenaeten''.

*De lange e-klank, zoals in het Franse ''militair'' (en alle regionale varianten) wordt geschreven als ae (vergelijkbaar met het Deens: ''milit'''æ'''r'', ''litter'''æ'''r'', ''million'''æ'''r'' en het Duits: ''milit'''ä'''r'', ''liter'''a'''risch'', ''million'''ä'''r'').

*Aan het eind van een woord geen verdubbeling van de medeklinker, dus ''ik kan'' i.p.v. ''ik kann. In het geval van 'glottale versterking' (met name in het Twents, meestal voorafgaand aan een t-consonant) kan er een dubbele consonant worden geschreven wanneer men dialectverschillen wenst aan te geven, bv. vie loatt en ie weett.

***''konsekwent/konsekwìntkonsekweant/konsekwint'' (nl. consequent)

***''sentrum/zentrum/zìntrum/zeantrum/zaentrum'' (nl. centrum)

Mien breurken had gisteren ezocht naor ziene losse cd's en hef ze in n deusken edaone, zodat e ze neet kwiet zol raken. Hee was veur twee daege bi'j mienen ome op de boerderi'je ewest en to had e ze met-enommen. To at e bie de beeste ging kieken, was der ene oet evollen. Saovends late was mien breur in t hoes ekommen en vroog an mi'j: "He'j an miene spegelplaetjes ezetten?". Ik zeazae a'k dat neet edaone had, maor hee meenden at der ene vort was. Hysteries vloagvlaog e duur t hoes hen en to bedacht e zichzelf det e met t deusken bi'j de lämmekes ewest was. To at e naor mienen ome hen veurden en in t laand ging kieken, zag e nen blauwen skien in t grös. t Was zien spegelplaetjen en gelukkig was der niks met gebeurd. Hee boadbaod mi'j vrendelik ziene verontskuldigingen an veur de antiegings. "Zö'w argens hen etten gaon?" vroog mien mo. Mien va zeazae: "Is good, mer neet te duur heur, leverd!", en daor ginge wie dan. To a'w gingen zitten vroog n ober wa'w drinken wollen. Ik nam n glaesken water en de rest wol wien. In enen zeazae mien va: "Goddomme, ik mot de sköpe nog voren!". Mien mo wordden hellig: "Reert neet zo! Dat kö'j vanaovend ok nog wal!" Mien va nam t an en begon heanighaenig an zienen biefstuk. Geleuft mi'j, as miene olde leu hen etten gaot, dan kö'j der neet bi'j weanwaen!

Mien breurtien had gister ezocht naor zien lösse cd's en hef ze in n deusien edaone, zodet e ze niet kwiet zol raken. Hi'j was twei dagen elene bi'j mien oom op de boerderi'je west en toen had e ze mit-eneumen. Toe as e bi'j de dieren gung kieken, was der iene uut evalen. Saovends late was mien breur in huus ekomen en vreug e an mi'j: "He'j an mien spiegelplaoties{{Info|Dit woord wördt niet algemien gebruukt}} ezeten?" Ik zee de'k det niet had edaone, mar hi'j mienden det der iene vört was. Hysteries vleug e deur t huus hen en toen bedocht e hum det e mit t deusien bi'j de lammechies ewest had. Toe as e naor mien oom hen reed en in t laand gung kieken, zag e n blauwe glinstering in t grös. t Was zien spiegelplaotien en gelokkig was der niks mit gebeurd. Hi'j beud mi'j vriendelik zien verontschuldigingen an veur de anti'jgingen. "Zu'w aargens gaon eatenaeten?" vreug mien moe. Mien va zee: "Is goed, mar niet zo duur heur, lieverd!" En daor gunge wi'j dan. Toe a'w gungen zitten, vreug n ober wat a'w drinken wolden. Ik nam n glasien water en de rest wol wien. Inienen zee mien va: "Wat bliksem, ik mutte de schaopen nog voeren!" Mien moe wördden hellig: "Praot niet zo hard! Det ku'j vanaovend ok nog wal!" Mien va aksepteerden t en begunden langzem an zien biefstuk. Geleuft mi'j: as mien volk uuteatenuutaeten giet, dan ku'j der niet bi'j wezen!

Mien brööiertje haar guster zööcht noar zien lözze cd's en het dij ien n deuske doan, zodat hai dij nait kwietroaken zol. Hai was twij doag leden bie mien omke op boerderij weastwaest en dou haar hai heur mitnomen. Dou er moal bie de daaier kieken gong, was hom aine der oet valen. Soavends loat was mien brööier bie hoes kommen en vruig er aan mie: "Hest bie mien spaigelploatjes zeten?". Ik zee dat ik dat nait doan haar, maor hai mainde dat der aine vot was. Hysteries vloog hai deur t hoes hean en dou bedocht er zok ien ains dat er mit deuske bie de lammekes weastwaest haar. Dou er noar mien omke tou reed en ien t laand kieken gong, zag er n blaauwe glìnglean tou t gras oet schienen. t Was zien spaigelploatje en gelokkig was der niks mit beurd. Hai bood mie vrundelik zien exkuses aan veur de beschuldigens. "Sa've oeteten goan?" vruig mien moe. Mien pa zee: "Is goud, maor nait zo duur hoor, laiverd!" En doar gongen wie hean. Dou wie zitten gongen vruig de ober wat wie zoepen wollen. Ik haar n glaske woater en de rest wol wien. Op ains zee mien voader: "Laive God, ik mout de schoapen nog voueren!". Mien moe wör lìlliklealik: "Proat nait zo haard! Dat kinst natuurlieks vanoavend ook nog doun!" Mien pa aksepteerde t en gong trankiel aan zien biefstok. Leuf mie, as mien ollu oeteten goan, kinst der nait bie wezen!

Mien breurtien had gister ezocht naor zien lösse cd's en hef ze in n deusien edaone, zodet e ze niet kwiet zol raeken. Hi'j was twei daegen elene bi'j mien oom op de boerderi'je west en toen had e ze mit-eneumen. Toe as e bi'j de dieren gong kieken, was der iene uut evalen. Saovends laete was mien breur in huus ekomen en vreug e an mi'j: "He'j an mien spiegelplaoties{{Info|Dit woord wördt niet algemien gebruukt}} ezeten?" Ik zee de'k det niet had edaone, mar hi'j mienden det der iene vört was. Hysteries vleug e deur t huus hen en toen bedocht e hom det e mit t deusien bi'j de lammechies ewest had. Toe as e naor mien oom hen reed en in t laand gong kieken, zag e n blauwe glinstering in t grös. t Was zien spiegelplaotien en gelokkig was der niks mit gebeurd. Hi'j beud mi'j vriendelik zien verontschuldigingen an veur de anti'jgingen. "Zu'w aargens gaon eatenaeten?" vreug mien moe. Mien va zee: "Is goed, mar niet zo duur heur, lieverd!" En daor gunge wi'j dan. Toe a'w gongen zitten, vreug n ober wat aw drinken wolden. Ik had n glaesien waeter en de rest wol wien. Inienen zee mien va: "Wat bliksem, ik mutte de skaopen nog voeren!" Mien moe wördden hellig: "Praot niet zo hard! Det ku'j vanaovend ok nog wal!" Mien va aksepteerden t en begunden langzem an zien biefstuk. Geleuft mi'j: as mien volk uuteatenuutaeten giet, dan ku'j der niet bi'j wezen!

Mien breurken har gisteren ezocht noarnaor zien lösse cd's en hef ze in n deusken edoanedaon, zodat e ze neet kwiet zol raken. Hee was twee daege leden bie mienen eum op de boerderieje ewest en to had e ze met-enömmen. To at e bie de deers gung kieken, was der ene oet evöllen. SoawendsSaowends late was mien breur in t hoes ekömmen en vreug e an mie: "He'j an mienmiene spegelplaatjes ezetten?". Ik zee a'k det neet edoanedaon har, mer hee meandenmaenden at der ene vort was. Hysteries vleug e duur t hoes hen en to bedachten e zikzelf det e met t deusken bie de lammekes ewest har. To at e noarnaor mienen eum hen reed en in t laand gung kieken, zag e ne blauwe gleenstering in t grös. t Was zien spegelplaatjen en gelukkig was der niks met gebuurd. Hee beud mie vreandelikvraendelik zinne verontskooldigings an vuur de antiegings. "Zö'w oargens hen etten goangaon?" vreug mien moor. Mien vaar zeazae: "Is good, mer neet zo deur heur, lewerd!", en doardaor gunge wie dan. To at wewie gungen zitten vreug n ober wa'w dreenken wollen. Ik har n glaesken water en de rest wol wien. In enen zeazae mien vaar: "Gedooksemie, ik mut de sköpe nog voren!". Mien moor wörddenwörden hellig: "Kuiert neet zo hard! Det kö'j vanoawendvanaowend ook nog wal!" Mien vaar aksepteerden t en begun heanighaenig an zien biefstuk. Geleuwt mie, as mien volk hen etten geet, dan kö'j der neet bie weanwaen!

Meen bruurtjen et gister ezocht naor z'n losse cd's in et ze in n dosien edaon, zodat ie ze niet kweet zou raken. IJ was aargister bij m'n ome op de boerderije ewest in toe ad ie ze mie-eneumen. Toe ie bij de dieren ging kieken, was er iene eut evullen. Savends laot was m'n bruur teusekeumen in vroeg an mij: "EawAew je an meen cd's ezeten/ezieten{{Info|Vuur 1950: ezeten, nao 1950: ezieten}}. Ik zeen dat ik dat niet edaon adde, mar ij docht dat der iene vort was. Eut t redden vleug ie duur t eus ene en toe bedocht ie dat ie mit t dosien bij de lammetjes ewest adde. Toe ie naor meen ome toe rien in op t laand ging kieken, zag ie wat blauwsblaauws glinsteren in t gres. t Was z'n cd in gelokkig was der niks mie gebeurd. IJ beudt vriendelik z'n verontskuldigingen an voor de beskuldigingen. "Zullen we beuten de duur gaon eten?", vroeg m'n moeder. M'n vader zeen: "Goed oor, mar niet zo duur, lieverd!", in daor gingen we dan. Toe we gingen zitten vroeg de ober wat we wouwen drinken. Ik wou n glaosien waoter in de angeren ween. Opiensen zeen m'n vader: "Verdorie, ik moet de skapen nog voeren!" M'n moeder worde kwaod: "Praot niet zo arde! Dat kuun je vanzelf vanavend ok nog doen!" M'n vader leusterde in begon kalm an z'n biefstok. Geloof mij, wannaar meen ouweluien beuten de duur gaon eten, ku'je der niet bij wezen!