Appel
|
Dit artikel giet oaver de vruch 'appel'. Andere betiekenissen van Appel vie-j op Appel (deurverwiespagina) |
't Geslach appel (Malus) bevat bomen dee de algemeen bekende vruchen dragen, veural op 't noordelijk halfrond. Oek bin der sierappels, dee kleine appels dragen. Appels greuien veural in gebieden mit een emaotig klimaot.
De vleizige vruch besteet uut dreje lagen, mar soms vormen tweje of dreje lagen één geheel en bin ze ampart neet meer te herkennen. Zo ku-j vake bie de appel gien verschil meer zien tussen 't exocarp en de mesocarp en vormen samen mit de op-ezwöllen bloembojem 't vruchvleis. 't Klokhuus is 't endocarp mit daorin de pitten en in 't midden de vaotbundel naor 't steeltjen.
De appel (Malus pumila) is de meestbekende soorte en wonnen vake rauw egeten. De appel wonnen oek vake gebruuk in de keuken, bieveurbeeld in appeltaarte of apfelstrudel mar oek as versiering op pannenkoeken. Verschillende predukken wonnen emaak van (onder aandere) appels, bieveurbeeld: appelsap, appelcider, appelmoes, appelstreup en ovaritmaoltiejen. De appel ku-j kriegen in verschillende smaken, texturen, kleuren en geuren.
In Nederlaand kump in 't wild allinnig de appel Malus sylvestris veur. Disse soorte is, meestentieds verwilderd, te vienen in de bossen en barmen.
Al iewig lange bin de meensen in Nederlaand begunnen mit 't kweken van appels. Veural in de 19e eeuw bin der veule rassen ekweek dee der noen nog de heeltied bin: Parrediezen (Paradijsappel), Netaorisappel, Lunterse Pippeling, Braobanse Bellefleur, Grunninger Krone, Eijsdener Klumpke, Gronsvelder Klumpke en zo wat meer.
- Algemeen (ok Platduuts): appel
- Grunnegs: abbel, appel
Zie oek
bewark
|
Commons: Appel - plaatjes, filmkes en/of gelüüdsbestanden. |
|
Disse pagina is eschreven in 't Nunspeets |