Bobby McFerrin
Robert "Bobby" McFerrin, Jr. (geboorn op 11 meart, 1950) is nen Amerikaansen zanger en dirigeant. Bie t grote publiek is he vuural bekeand van zin grötste hit "Don't Worry, Be Happy" oet 1988. Hee hef 10 Grammy Awards op naam stoan.
| Robert "Bobby" McFerrin, Jr. | ||
 Bobby McFerrin op n konsert in 2007
| ||
| Algemene informasie | ||
| Geboren | 11 meart, 1950 | |
| Laand | Verenigde Stoaten | |
| Spraoke | Engels | |
| Genre | Ezungen woark | |
| Offisiële webstee | ||
| http://www.bobbymcferrin.com | ||
Leawn
bewarkMcFerrin wör geboorn in Manhattan, Niej-York. Hee was ne zönne van bariton operazänger Robert McFerrin en zängeres Sara Cooper.[1] Zin vaa was n eerstn Afrikaans-Amerikaansen den't vuur vaste zingen dee bie Niej Yorks Metropoolopera. Sara (Bobby zin moo) was vroger eankelzänger bie regionale opera-oetvoerings en Broadwayoetvoerings, en is non emeritusprofessor in muziek an t Fullerton College in Fullerton, Kalifornië.
Bobby McFerrins is etrouwd met Debbie Green in 1975. Ze hebt dree wichter.[2]
In 1992 wör der beweard det McFerrin zikzelf zol hebn umme bracht. De geruchen steunn lienrecht teegnoawer zin lechthärtige värsken "Don't Worry, be Happy".[3]
Zaankkeunst
bewarkMcFerrin kan heel makkelik en vlöaindig skakeln tusken zinne normale stemme en kopstemme, woerduur't polifone effekten ontstoat. Zo zeenk he dus tegelieke de heuwdmellodie en de begeleaiding. Doarnöast dut he zikzelf op de börste houwn, en klikgeluudn met de tonge maakn, woerduur't dr ook nog n slagwoarkeffekt bie keump. Ook kan he twee toonn tegelieke maakn, wat te zeen is in zin nommer "Drive" op de 2005 DVD Live in Montreal.
n Bekeand en kenmoarkend andeankn an zinne zaankkeunsten is zin album The Voice oet 1984. Det was t eerste jazzalbum met eankelzaank zoonder begeleaiding.[4]
Loopbaan
bewarkMcFerring's leed "Don't Worry, Be Happy" köm in 1988 op nommer 1 in de Amerikaanse hitliesten en hee wun Grammy's vuur t leed en t album. Hee woarken ook saamn met muzikaantn zo as pianospöllers Chick Corea, Herbie Hancock en Joe Zawinul, drummer Toni Williams en cellospöller Yo-Yo Ma.
In 1987 zung he t openingsnommer vuur Seizoen 4 van The Cosby Show, en kort doarop zung he vuur ne sukeloatreklame.
In 1986 was he de stemme van Santa Bear in " Santa Bear's First Christmas" en in 1987 deed he de stemme van Santa Bear/Bully Bear in n opvolger "Santa Bear's High Flying Adventure".
In 1989 skreef en zung he de muziek vuur n kortn film Knick Knack van de animasiemaker Pixar. Doarnöast deed he n tien-persoons 'Voicestra', wat he ook op zin album Medicine Music oet 1990 en in de Oscar-winnende dokumenteare Common Threads: Stories from the Quilt. t Leed 'Common Threads' is nog regelmoatig vuurbiej ekömn in andachtsreklames vuur AIDS.
In 1993 zung he t bekeande Roze Panternommer vuur n film Son of the Pink Panther.
Nöast zinne zaankloopbaan wör McFerrin an esteeld in 1994 as heuwd van t St. Paul Kamerorkest. Hee dut regelmoatig roondreaizen as gastdirigeant vuur verskeaidene symfonie-orkesten in de Verenigde Stoaten en Kanada en Europa. As he metdut an zon konsert, dut he nöast dirigearn ook zingen, woerin't he ook völle de tooheurders in betrekt.
McFerrin helpt ook met in verskillende muzieklesprogramma's, en dut mangs vriejwillig gastmuziekles geewn in publieke skooln duur de VS. Hee hef ook ne zönne, Taylor, woermet he al verskeaidene optreedns edoan hef. Taylor is non zelf gangs um ne eegne zaankloopbaan te startn.
Plaatnriege
bewarkAs leaider
bewark- Bobby McFerrin (1982)
- The Voice (1984)
- Spontaneous Inventions (1985)
- Elephant's Child (1987)
- Simple Pleasures (1988) ("Don't Worry, Be Happy" - Nommer 1 hitsingle van t album)
- Don't Worry, Be Happy (1988)
- How the Rhino Got His Skin/How the Camel Got His Hump (1990)
- Medicine Music (1990)
- Play, met Chick Corea, 1990
- Hush, met Yo-Yo Ma, 1991
- Many Faces of Bird (1991)
- Sorrow Is Not Forever (1994)
- Paper Music (1995, met t St. Paul Kamerorkest)
- Bang! Zoom (1996)
- The Mozart Sessions, met Chick Corea, 1996
- Circlesongs (1997)
- Mouth Music (2001)
- Beyond Words (2003) - met Chick Corea, Cyro Baptista en Richard Bona
- VOCAbuLarieS (2010)
As methelper
bewark- Pharaoh Sanders, Journey to the One, 1980
- Grover Washington, Jr., The Best Is Yet to Come, 1982
- Various Artists, The Young Lions, 1983
- Charles Lloyd Quartet, A Night in Copenhagen, 1984
- Various Artists, A Tribute to Thelonius Monk, 1984
- Chico Freeman, Tangents, 1984
- Michael Hedges, Watching My Life Go By, 1985
- The Manhattan Transfer, Vocalese, 1985
- Joe Zawinul, Dialects, 1986
- Weather Report, Sportin' Life, 1985
- Al Jarreau, Heart’s Horizon, 1988
- Quincy Jones, Back on the Block, 1989
- Laurie Anderson, Strange Angels, 1989
- Gal Costa, The Laziest Gal in Town, 1991
- Dizzy Gillespie, "To Bird With Love", 1992
- Jack DeJohnette, Extra Special Edition, 1994
- Yellowjackets, Dreamland, 1995
- George Martin, In My Life, 1998 - op Come Together met Robin Williams
- En Vogue, Masterpiece Theatre, 2000
- Bela Fleck and the Flecktones, Little Worlds, 2003
- Chick Corea, Rendezvous in New York, 2003
- Wynton Marsalis, The Magic Hour, 2004
- size2shoes, 2006 (free track)[5]
Grammy's
bewark- 1985, Best Jazz Vocal Performance, male, "Another Night In Tunisia" met Jon Hendricks
- 1985, Best Vocal Arrangement for two or more voices, "Another Night In Tunisia" met Cheryl Bentyne
- 1986, Best Jazz Vocal Performance, male, "Round Midnight"
- 1987, Best Jazz Vocal Performance, male, "What Is This Thing Called Love"
- 1987, Best Recording for Children, "The Elephant's Child" met Jack Nicholson
- 1988, Song of the year, Best Pop Vocal Performance, male, Record of the year, "Don't Worry, Be Happy"
- 1988, Best Jazz Vocal Performance, male, "Brothers"
- 1992, Best Jazz Vocal Performance, "Round Midnight"