Gustav Merten (Askebiärg, Westfalen, 18 juni 1896 - Mönster, ok daor, 17 meie 1959) was een Duutse avvekaot en schriever in 't Platduuts.

Merten kwaamp in 1914 van de middelbare schoele in Warnduorp. Gedurende de Eerste Wereldoorlog diende e as soldaot. Nao de oorlog wördden e opeleid as avvekaot, een beroep det e vanof 1925 in Mönster uutoefende. In de Tweede Wereldoorlog gunk e vanneis in dienst.

De volledige gedichten van de in 't Zoerlaands schrievende dichteres Christine Koch zette hij aover in 't Mönsterlaands. Vanof 1950 was e oprichter dan wal lid van een riege Platduutse verienings. Hij was betrökken bij de Nedersaksische Beweging en zat in de redactie van Nedersaksisch literair tiedschrift 't Swieniegeltje. Ok voerde e een fietsclub an.

Schrieverije

bewark
  • Der Begriff des gemeinen Wertes und die Grenzen seiner Anwendbarkeit im Reichssteuerrecht (Stewwert: Fels, 1921)
  • Unsere Mundarten in Todesgefahr. Eine Kultursorge ersten Ranges. Hochdeutsche Wiedergabe einer am 10. Mai 1950 gehaltenen plattdeutschen Ansprache (c. 1950)
  • Rirrepärlen. Gedichte un Beller un süßß no lükk (Mönster: Knaack, 1951, mit Eemil Straotums (Emil Stratmann)
  • Laot us singen! Et eerste Heft: Up Pättkes, Wiiäg un Straoten. 81 Leeder up mönsterlannsk Platt met Nooten. Bineenhaalt un bearbaiht het se G.M. Münster (Knaack, 1954)
  • Was ich am 6. Januar 1958 zum plattdeutschen Anliegen gesagt habe (Mönster, 1958)

Literatuur

bewark
  Dit stok is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.