Klokje
n Klokje of n zeupie is n lutje glasje mit doarien n lutje houveulhaid staarke draank, ien Grunnen maisttieds jenever of braandewien. t Woord zeupie komt ook terug ien de oetdrokken koek en zopie bie t scheuvellopen. Klokjes worden veuraal bie biezundere gebeurtenizzen dronken, môr ook ien klaindere houveulhaid op deurdeweekse oavenden. Veurbeelden van dit soort gelegenheden binnen n verjoardag, woar veuraal de ollere mìnsken jenever zoepen, traauwerijen, old en nij en ien Oostfraislaand t slachtfeest.
n Aander noam veur n klokje is houstje. Ien vrougere tieden, dou elkenain aaits jenever ien hoes haar, schreef dokter wel ais veur om n klokje te nemen as medisien veur verkoldhaid of griep. Bie baaide zaiktes mout man voak housten, dus vandoar de noam houstje. Ook sègt man voak dat man van n klokje goud sloapen kin en ien gevaal van verkoldhaid of griep, ander dag zok weer goud vuilt.
Leegsaksisch
bewark- Grunnegs:
- klokje
- zeupie
- houstje
- Tweants:
- bortjen (Riesn: Sprek oet : BOdL-tjn of BOD-jn, woarskienlik ne verbasterige van borreltje)
- kleaintjen (vake bitters, zo as Jägermeister, Jagdbitter of ne lokale variaant)
- kloarn (aait jeneawer: is duurzichtig, vandoar kloar)