Verskil tüsken versys van "Apologisch spreekwoord"
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Doel |
|||
Regel 1:
[[Ofbeelding:Lennep.gif|right|thumb|150px|''De lotgevallen van Ferdinand Huyck'' (1840) deur Jacob van Lennep bevat een köppel zeespreuken]]
Een '''zeespreuke''', ok '''wellerisme'''
==Doel==
Allewal de term 'apologisch spreekwoord' angef dej mit een zeespreuke een haandeling goedpraoten kunnen, wodt disse spreuken vaeker gebruukt om dwaosheid van aandern an de kaeke te stellen.
Deur een darde persoon op te voeren (een mogge, een snieder) schept de taelgebruker ofstaand tussen homzelf en de situatie. Zeespreuken wodt vaeke gebruukt veur genânte of dwaoze situaties. De levenswiesheid van de zeespreuke is daoromme vaeke spottend, of de relativering warkt as een mop.
==Vorm, variaanten en inhold==
|