Isaak de vos heeft gekruld haar en heeft seks iedere dag
'''Isaac Vos''', ok '''Isaac de Vos''' en '''Isaak de Vos''' (c. 1651 in [[Amsterdam]] estörven) was een [[Nederlaand|Nederlaandse]] [[Golden Ieuw|golden-ieuwse]] tenielspeuler en dichter van komische verhaalties en [[klucht|kluchten]]. Hij was actief in [[Amsterdam]], mar of e daor ok weg kwaamp, is niet bekend.
Vos speulde sinds 1638 bij de [[Stadsschouwbörg Amsterdam]] mit in komische stokken; wieder was e ok dichter en tenielschriever. Bekende warken van hum waren de ''[[Klucht van de Moffin]]'', veureerst ''Loome Lammert'' enuumd (1642), aover de Duutse immigrante Tryn die in de [[Republiek der Zeuven Veraenigde Nederlaanden|Nederlaandse Rippebliek]] perbeert heur zeun uut te hielijken, en de ''[[Klucht van de Mof]]'' (1644), waorin de Duutse immigraant Joachim Buelecke bij een Amsterdamse schoemaker in de lere giet en wat mit die zien dochter begunt, waor niet iederiene bliede mit is. In beide stokken wördt Duutse immigraanten stereotypisch dalezet as vrömd en onverkwikkelk. In historisch tiedschrift ''Ex Tempore'' schrif Karlijn Luk:
:'' 'Het creëren van een beeld van 'de Ander' als dommer of minderwaardig is [...] typerend voor moffenkluchten [...] In ''De Moffin'' is er sprake van een incongruentie tussen het gedrag van de Duitse personages en de sociale regels en morele waarden van de Hollaandse maatschappij'.''
Der bint gien eventuele eerdere bronnen veur de ''Klucht van de Moffin'' en de ''Klucht van de Mof'' bekend. In dizze kluchten wördt zowal Nederlaands as [[Westfaals]] gebruukt. Gedurende Vos zien anstelling bij de Schouwbörg was der een groot talennetwark det hum van pas ekomen kan wezen.
''Iemant en Niemant. Zinnespel'' (1645) is een vrije bewarking van een Duuts stok, det op zien beurte op een Engels stok beröst. 't Drama ''Gedwongen Vrient'' (1646) is een imitatie van ''El amigo hasta la muerte'' van de Spaanse tenielschriever [[Lope de Vega]]. De ''Singende klucht van Pekelharingh in de kist'' (1648) is een bewarking uut 't Engels. Wieder schreef Vos nog ''Robbert Leverworst'' (1650), aover 't herstel van een beruchte zwadde.
Det de lu drok waren op de stokken van Vos, kun niet verhindern det hij op 't lest in armoede leefde.
