Boertanger Moor

't Bourtanger Moor is een veurmaolig groot veengebied in Oost-Drenthe, Oost-Grunning en 't Emslaand in Duutslaand. 't Is vanof de middelieuwen grotendiels ontgonnen. An 't begun van de 21e ieuw bint d'r nog kleine stokken van oaver.

Wark in üütvoring An dit artikel wördt de kummende tyd druk ewarked. As jy et artikel verbeateren künnen, do dat dan gerüst!

Umvang

't Boertanger Moor har een V-vörm. De westelijke pote besleug 't oerstroomdal van de Hunze, wördden in 't westen begrèensd deur de Hondsrogge en strekten hum in 't noorden uut töt bi'j Grunning. De oostelijke pote lad in 't stroomdal van de Ems. De zuudpunte van 't gebied lag bi'j Lingen. Tussen de beide poten lag Westerwolde. 't Meras meetten bi'j zien grootste uutbreiding dreiduzend vierkaante kilemeter. 't Lag veur twiejdarde in wat now Nederlaands grondgebied is en veur iendarde in wat now Duutslaand is. 't Oavergrote diel van 't meras bestund uut hoogveen.

Ontstaon

't Bourtanger Moos is ontstaon teeng 5000 veur Christus. 't Gebied van de veenkelonies van vandage was veur die tied bewoond, zoas bliekt uut de boademvondsten zoas die bi'j Hoetmansmeer. De bewoners waren ummetrekkende nomaden uut de middenstientied. Dizze bevolking is vort ejeugen deur 't aal groter wörrende veengebied, det min toegaankelijk was. Bi'j Vaalt en Troapel hebt ze resten van veenbroggen evunden, daterend van de ni'je stientied töt de iezertied.

't Veen hef ok een militaire functie ehad. Op plaatsen mit deurgangen deur 't veen en d'r bi'jlanges hebt ze schaansen ebouwd. Bourtang, Olschaanze en Schaanze in de pervincie Grunning en de Emmerschaans, Vaalterschaans en Schaans de Katshaor in Drenthe bint hiervan veurbielden. Veural tussen 1680 en 1850 vunden ze dizze bescharmende warking van 't merasgebied teeng anvallen uut 't oosten belangriek.