Grote Volksverhuzing

Migratie van grote groepen mensen tussen de vierde en de zesde ieuw

De Grote Volksverhuzing was 't binnendringen van verscheiden stammen in de Romeinse gebieden tussen de vierde en de zesde ieuw. Opejeugen deur de Hunnen en elokt deur de riekdommen van 't poletiek gengelachtige West-Romeinse Riek trökken veurnamelk Germaanse stammen de Romeinse gebieden binnen. Mangs gunk 't um veraoverings, mangs um vredig eriegelde ingebruukname van nei gebied. In 't veule starkere Oost-Romeinse of Byzantiense Riek kregen de migrerende stammen gien vaste voete an de grond. In West-Europa knapte uuteindelijk de Romeinse macht en stichtten een köppel Germaanse stammen heur eigen keuninkrieken.

De Grote Volksverhuzing tussen de vierde en viefde ieuw

Al in de darde ieuw sleuten de Romeinen verdragen mit Germanen van de aandere kaante van de gröppe (de limes). Der wördden ofepraot det ze in 't riek muchen leven as ze heur an de Romeinse wetten hölden. Zodoende wördden dizze Germanen foederati (bondgeneuten) van de Romeinen. Veur de lesten dienden ze as buffer tegen aandere invallers. Zo vestigden in 358 de Salische Fraanken heur in Toxandrië, tegenwoordig de Kempen in zudelk Nederlaand en noordelk België. Zij kwamen uut de oostelk van Iessel en Rien elegen dielen van Germania; meugelk hebt ze heur name egeven an Sallaand. De Salische Fraanken wördden zuderd uut edreven deur de Saksen uut 't hudige Noord-Duutslaand. De invloed van de Saksen in Noordoost-Nederlaand en Noord-Duutslaand vien ie töt op de dag van vandage terogge in beveurbield de Nedersaksische streektalen en gemienschoppelijke cultuurelementen. Saksen en aandere Germaanse stammen vestigden heur ok in Britannia, waor mit de tied 't Engels voortkwaamp uut heur Angelsaksische taal.

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.