Ies

Ys is waeter dat tot en vaste form bevröären is. Et kümt vöär in eyn bülte verskillende formen, sou as yskappen, ysbargen, gletsjers, haegel, ysel, ystakken en sney. Afhankelik van of der byvöärbeald deyltys aerde of luchtbellen in et ys sitten, kan et döärsichtig weasen of meyr of minder blauwig wit.

Eyn ysblok vöär de kust van Yslaand

Ys is rüüm anweasig in et buten et sunnestelsel. Selvs sou dichte by de sunne as op de planeet Merkurius is der ys. Ouk op Aerde kumt et vöäle vöär, boavenal in et Noordpoolgebeed, op Antarktika en boaven de sneygrense. Ys is eyn gebrükelike form van neaderslag en spöält eyn belangryke rolle in de waeterkringloup en et klimåt. Et valt dale as sneyvlokken.

Praktisk al et ys op et aerdoppervlak en in de atmosfeer van de Aerde hevt en heksagonale kristalstruktuur, wat ys I_h enöömd wordt. Wyder bin der pytsige beatys kubusformig ys (ys I_c) en rütenformig ys (ys VII). De faseoavergang når ys I_h vindet plaatse wanneyr vloibår waeter onder de nul gråden Celsius ekoold wordt. Suk ys kan ouk direkt afesetted worden döär waeterdamp, sou as geböärt by de forming van ysel. De oavergang van ys når waeter wordt smelten enöömd, en de direkte oavergang van ys når waeterdamp is sublimaty of vervluchtiging.

Ys wordt vöär alderhande dolen gebrüked, wåronder koling, wintersport en et maken van ysskulpturen.

Dit stok is eschreven in et Stellingwarfs van de Kop van Overiessel.