Limerick (dichtvorm)

Nen Limerick is n gedicht van vief regels, woervan't de leste wöarde oet de zinnen op mekoar riemt in ne AABBA volgorde. De meeste limericks hooldt zik an n vast antal lettergrepe; zin 1, 2 en 5 hebt negen lettergrepe, zin 3 en 4 hebt der viewe. t Versritme is meesttieds anapest of amphybrache. t Kan wean det Limericks oet Ierlaand komt, van de Maiguedichters oet t 18de joarhoonderd, mer der beent gedichten oet Engelaand bekeand dee't eulder beent, en toch deezelfde dichtvorm hebt.

De gedichten beent vake komies of vernemstig en klook bedoold, mangs op t skunnige of. In Neerlaand was lange Ab Normaal, n skunnig roze knien (as haandpoppe) vuur tellevisie, den't skune bakken vertellen dee, en limericks zingen.

Eenn den't völle Limericks in t Neersassies skriewn deed, was Jan Zandbergen oet Riesn:

Tandarts
Nen jonge met nen zearn taand oet Rekken
Wol 'n taand nit duur 'n tandarts loatn trekken,
want zin moat har ezeen
Dat hee treuk met 't been.
Doarumme har hee 't wal bekekken.
2011[1]

Verwiezings bewark

  1. Zandbergen, J. n Niejen Bodbreef. (s)Limericks. 2:2 (2010). p10.