Overleg:Groessen

Servien, wy hebt süms ne net wat andere visy åver de etymology. Ik gebruuk dan vöäral etymologiebank en (de neaderlandske) Wiktionary en anders gewöön Nysassiske Skryvwyse ov myn gevuul. Ik dachten byvöärbeyld dat '-eren' altyd '-aeren' wyr en 'een, eerste/twee, tweede' 'aen, aerste/twae, twaede'. --Roerdinkholder (overleg) 11:31, 26 sep 2018 (CEST)

Wy kyken vöäral når de oldsassiske etymology of de protgermaanske etymology. -eren kümt uut de romaanske talen en blivt gewoan -eren, de <ae> wördt in de praktyk vöäle gebruked in woorden dee in et NL <aa> hebben, bv. kaese, skaere, laeg [kümt van lange aa in os.] (mär: earde, wearde, kümt van een korte e in os.) ... Ik sag ouk argens "åver" vöärbykummen, in NSS: "oaver" (NL over), by myn deselvde uutspråke as et NL, in et twentsk/achterhooksk vake uutespröäken as "aover". De å wördt gebruked vöär de os. lange a, bv. os. sprāka is språke (myn uutspråke is dår sprake, mid een lange a terwyl NSS "late" klinkt as: laote). De <ey> steyt vöär de NL "ee", in et stellingwarvsk steyt et wear vöär de NL "ie" (so wördt twey/steyn/beyn in et achterhooksk uutespröäken as: twee/steen/been, mär in de Stellingwarven as: twie/stien/bien), de <ei> is etselvde as de NL "ei" (in et grönningsk wördt et uutespröäken as een "aai"). De <ee> tot slot wördt by myn uutespröäken as NL "ie" (deep, deev, neet), in et twentsk as "ee", et achterhooksk hevt beide uutspråken (in et grönningsk wördt et uutespröäken as "ai"). Servien (overleg) 22:46, 26 sep 2018 (CEST)