Diggelhuus

Een diggelhuus of diggelhoes was (töt) in de twintigste ieuw in verscheiden Nedersaksische contreien (Grunning, Drenthe, Stellingwarven, Aoveriessel) een plekke waor kiender, veural maagies, speulden mit schaorten (scharven, diggels) van diggelwark (diggelgoed, schaoregoed, eerdewark/porselein). Brak der een koppien, schötteltien, börd of pot, dan kregen de kiender de schaorten umme mit te speulen.

Stappester kiender bij een diggelhuus

"Diggelhuus(ien) speulen" of "huusien speulen" höld in det de schaorten mooi uutestald wördden en der dan een huusholden nao-espeuld wördden. Vake waren der veur de kiender buten bij 't huus wat plaanken etummerd, of hadden ze een stellage van bakstien, waor ze de schaorten op kunden zetten. Die wördden dan mooi esorteerd, kleur bij kleur.

De eerste dichtbundel in 't Drèents was 't Diggelhoes (1948) deur L.A. Roessingh.

Nedersaksisch

• Drèents:
  • diggelhoes (ND, ZOD), diggelhuus
• Grunnegs:
  • speulhoeske

Bronnen

• Dr. J. Bergsma (samenstelling) (1906), Woordenboek, bevattende Drentsche woorden en spreekwijzen. Aflevering I, Stad: J. B. Wolters
• Henk Bloemhoff (2005), Stellingwerfs – Nederlands Verklarend Handwoordenboek, Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte
• Dr. G.H. Kocks (samenstelling) (1996), Woordenboek van de Drentse dialecten, Assen: Van Gorcum
• Jan Poortman (1982), De baandrekel, Möppelt: Krips Repro Meppel

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.