Frank O'Connor

Frank O'Connor, geboren as Michael Francis O'Donovan (Cork, 17 september 1903 - Dublin, 10 meert 1966) was een Ierse schriever van meer as honderdvieftig warken. Hij warkte as bibliothecaris in Cork en Dublin en was körte tied directeur van 't Abbey Theatre in Dublin. 't Bekendst is e um zien körte verhalen en zien autobiografische geschriften. Een groot diel van de jaoren vieftig zat e in de Verienigde Staoten, daor as e hen eneugd was um les te geven. Naor hum is de Frank O'Connor International Short Story Award vernuumd.

Leven en dood

O'Connor gruide op in 't Zuud-Ierse Cork. Zien vaor was slim an de drank en zörgden slecht veur zien moe en hum. Dat kunde hij hum nooit vergeven. Veule van zien warken gaot aover een kiend dat niet best mit zien vaor kan en zien moe bescharmt. In zien autobiografische warken nuumt e zien jeugd altied 'de verschrikkelijke jaoren'. Toen as e 15 was gong e bij 't leger van de Ierse nationalisten umme te vechten veur de onofhankelijkheid van Ierland. Hij was fel tegen 't Anglo-Ierse Verdrag van 1921, waornao as e in de Ierse Börgeroorlog as propagandaschriever weer veur de IRA begunde te warken. Mit nog twaalfduzend andere tegenstanders weur hij vasteneumen deur de nije Ierse regering.

Nao dat hij vrijelaoten weur, kwaamp hij te warken as leraar Iers, theaotermaker en bibliotheker. Zo kwaamp e in de kunde mit literaire schrievers en weur e kameraoden mit onder meer George William Russell, die as hum introduceerden bij W.B. Yeats, Lennox Robinson, F. R. Higgins en Augusta Gregory, stuk veur stuk bekende dichters en teaotermakers. In zien levensaoverdenking schref e Yeats en Russell veule dank toe vanwege de veule anmoedigingen die as ze hum gaven. In 1935 weur e directeur van et Abbey Theatre in Dublin. Hij had et slim in de wiere mit andere directieleden van et theaoter, wat nao Russell zien dood in 1939 zo hoog opliep dat hij der mit uutscheiden. In 1950 neum e een uutneudiging an umme te gaon lesgeven in de Verienigde Staoten, waor veule van zien körte verhalen in de The New Yorker staon hadden en arg populair wörden waren. Zowat tien jaor bleef e in de VS, al had e altied de wuns um weerumme te komen.

Onder 't lesgeven op Stanford University in Kalifornië kreeg O'Connor in 1961 een beroerte. Op 10 meert 1966 störf O'Connor in Dublin an een hartanval. Twei dagen dernao hebt ze hum wegbracht naor 't Deans Grange-karkhof.

Familie

O'Connor trouwden tweimaol. In 1939 mit Evelyn Bowen, waormit as e twei zeuns en een dochter kreeg. Ze gongen uut mekare in 1953. Toen as e lesgaf an Northwestern University kwaamp e Harriet Rich tegen. Zee trouwden en kregen een dochter.

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.