Pinksterbloeme

De pinksterbloeme (Iris pseudacorus) is een 80 centimeter tot 1 meter hoge oeverplaante van zeut, stilstaond of langzaam streumend waoter. De plaante greuit in waoter dat tot zo'n 30 centimeter diep is.

Pinksterbloeme

De lange, smalle blaojen hemmen een iets opstaond middennarf en blieven 't hele jaor greun.

De bloemen bin van mei tot juni te zien en bin 5 tot 12 cm in deursnee. De bloeme hef een groot greun schutblad, dree grote ofhangende bloemdekslippen, en dree kleinere kroonblaojen. Nao de bleui zitten de zaojen as een rolletjen munten op-estapeld in dreekaantige zaoddeuzen. Disse bevatten luchholtes waordeur ze blieven drieven.

Verspreiding

In Nederlaand en in iets mindere maote in Vlaanderen is de plaante een bekend gezichte langes sloten en aandere ondiepe waoterwegen. 't Antal plaanten in Nederlaand daolen een bonke an 't einde van de 20e eeuw. Dit is de rejen waorumme as de plaante in Nederlaand wettelijk bescharmp was. Tegensworig is de pinksterbloeme gien bescharmde plaante meer.

Nedersaksisch

• Drèents:
  • aaiberbloum, eiberbloem
  • gele juffer
  • sabel
• Stellingwarfs: bargemotte
• Veluws:
  • pinksterbloeme (Nunspeet e.u.)
  • pienksterbloem (Putten e.u.)
  • gele scheermessen (Vaossen e.u.)
  • waoterlelie (Epe e.u.)
• Overig: opzeuken

Commons: Pinksterbloeme - plaatjes, filmkes en/of gelüüdsbestanden.

Disse pagina is eschreven in 't Nunspeets