Nedersaksië
De anduding Nedersaksië wodt wel gebruukt veur alle regio's in Nederlaand waor Nedersaksisch epraot wordt bij mekeer.
De naeme is een schoft in gebruuk west binnen de SONT, de Federaosie van Streektael-Orgenisaosies in et Nedersaksisch Taelgebied, om dit gebied mit an te duden. Et gebied omvat Grunningen, Drenthe, Stellingwarf, de Kop van Overiessel, Urk, Sallaand, Twente, de Veluwe en de Achterhoek.
Omdat 'et Nedersaksische taelgebied binnen Nederlaand' zoe'n mondvol is, vunnen ze een kotte naeme wel haandig. 'Nedersaksen' hebben ze niet keuzen, omreden dat hiel dudelik zol verwiezen naor de Noord-Duutse dielstaot Nedersaksen (Platduuts: Neddersassen; Duuts: Niedersachsen).
De anduding Nedersaksië is niet in algemien gebruuk. De Drentse muzikaant Daniël Lohues pleitten in ien van zien stiekelstokkies op ironische wieze veur de oprichting van 'Nedersaksië' - wat ok noordelik Duutslaand mos omvatten - om him drekt daornao uut te spreken tegen et idee 'dat een bepaald gebied aan een bepaald volk toebehoort'.[1]
In Nedersaksisch in een notendop: Inleiding in de Nedersaksische taal en literatuur (Van Gorcum, 2019) stelt de schrievers (hier ommezet in et Stellingwarfs): 'Vaeke is der de behoefte om et hiele Nedersaksische taelgebied in iene of een peer woorden te numen. Vule wodt daorveur Nedersaksisch taelgebied gebruukt, tegensworig ok wel Nedersaksië. Krek aandersomme as bi'j Grunnings, Veluws en zo wieder as taelnaemen op basis van een gebied, zie'w in et geval van Nedersaksië een gebiedsnaeme op groond van een taelnaeme. Nedersaksië heurden wi'j veur et eerst in de twiede helte van de jaoren negentig. Lichtkaans was de achtergroond de Europese erkenning van et Nedersaksisch, want dat speulde in die tied.' (Blz. 24.)