Westfaals
Et Westfaals is eyn van de dialektgroepen van et Nedersaksisch. Ziene treffendste eigenschop is diftongisatie: et veraandern van klinkers in tweeklanken); zee ook brekking. Wat in bv. et Grönnings wördt oetesprökken as ne -eei (beter ['beɪtər], deken [deɪʔŋ̩], ezw) wördt in et Westfaals ne -iä (biäter [bɪætər], diäken [dɪæʔŋ̩]).
2. Zuud-Westfaals
3. Munsterlaands
4. West-Munsterlaands
5. Achterhooks
6. Veluws
7. Sallaands
8. Stellingwarfs
9. Drents
10. Tweants
11. Bentumers
12. Eemslaands
13. Westerwolds
Et Westfaals wördt in Westfalen esprökken, een gebeed in den deelstaot Noordrien-Westfalen. Mangs wördt et Nedersaksisch van et oosten van Nederlaand ook ezeen as Westfaals, umdat de wat meer beholdende varianten disse klanken ook zo maakt (de wat niejere varianten zollen dan wieder ontwikkeld wean). Et Nedersaksisch van et noorden van Nederlaand zol dan tot et Noord-Nedersaksisch erekkend wörden.
Westfaalse dialekten/dialektgroepen
bewarkDuutslaand
- West-Munsterlaands
- Munsterlaands
- Zuderlaands, Zuud-Westfaals of Marks
- Oost-Westfaals
- Graofschops
- Eemslaands
Nederlaand (mangs wördt allenig de Duutse varianten as Westfaals ezeen)
- Twents-Graofschops
- Vrezenveens
- Gelders-Overiessels
- Veluws
- Drents en Stellingwarfs
- Westerwolds - Et Westerwolds is een Grönnings dialekt mit völle Westfaalse invloden. Teggenswoordig bint disse invloden völal vort en zol et Westerwolds dus inedeeld motten wörden as Noord-Nedersaksisch.